Smak miłości -Iga Adams (Lucy)(Papaveryna)
Napisane: 5 października 2014, o 23:17
Rozczarowująca – takie jest moje pierwsze wrażenie.
Patrząc na recenzje na LC ,zastanawiam się o co chodzi.
Jedyny jej plus to okładka ,która cieszy oko ,choć wprowadza w błąd.
Sugeruje jakiś romans ,miłość -co stoi w sprzeczności z faktyczną treścią . Zdanie : „Polska Bridget Jones ‘’ i „Idealna na wakacje’’,
sprawia ,że zastanawiam się ,czy osoba ,która to napisała ,czytała tę samą książkę co ja .
Ale po kolei :
Weronika ma 29 lat ,mieszka w Chorzowie, z kotem imieniem Honor i pracuje w spółdzielni mieszkaniowej.
Jej 42-letnia siostra właśnie wychodzi za mąż za dość malowniczego gościa: śmierdzi cały ,śmierdzi mu z ust i ma wiecznie tłuste włosy – jednym słowem odpychający .
Co skłoniło ją do tego ożenku ? Śmiem twierdzić, jak mawiał Zenek z „Kogiel – Mogiel’’ : że mus jest . Mus ,żeby w tym wieku mieć w końcu męża i urodzić dziecko. Powiedzmy ,że tego dalej nie skomentuję .
Ktoś jest masochistą - jego problem.
Weronika posiada parę koleżanek , które „słyną’’ z tego ,że mają męża i dzieci . Ich rozmowy ,to wieczne zachwyty nad dziećmi i biadolenie jakie to żony mają ciężkie życie.
W tym towarzystwie Weronika czuję się wyobcowana i samotna. Ten wieczny nacisk rodziny i otoczenia , brak osoby, na której mogłaby się wesprzeć sprawia ,że dziewczyna zamieszcza ogłoszenie na portalu randkowym.
Po kilku nieudanych spotkaniach ,spotyka Fryderyka i … wychodzi za niego za mąż.
Zapewne sądzicie ,że strzała Amora ich dosięgła – nic bardziej mylnego.
To wszystko jest tak absurdalne ,że głowa boli.
Fryderyk ,to na pierwszy rzut oka dobra partia. Przystojny, wysportowany ,pracuje w banku. Co mamy w realu ?
Ograniczonego, bez humoru, nabzdyczonego ignoranta.
Rozwalił mnie tekstem :
‘’- Porządne kobiety nie myślą o seksie- powiedział w końcu całkiem poważnie.
-Tylko o czym?
- O dzieciach ,gotowaniu ,sprzątaniu.’’
Tylko problem w tym ,że żeby spłodzić dziecko ,trzeba ten seks uprawiać , bo z nieba ono nie spadnie. A on się tym brzydzi . Nie robili tego przed ślubem ,ani po. Jeżeli nie podniecasz mężczyzny, nie dotyka cię, nie całuje i opędza się od ciebie ,to co to może oznaczać ?
Nie zapala się jakaś żarówka w głowie ? Weronice musiała chyba się przepalić.
Mimo tych wszystkich problemów - a trzeba tu dodać jeszcze brak jakichkolwiek wspólnych zainteresowań ,łatwości w komunikowaniu się , zero chemii -oni się pobierają. Ciekawi mnie ile czasu minęło od ich pierwszej randki do ślubu. Szkoda ,że tego nie podali ,bo wydaje mi się ,że strasznie mało.
Może jednak ocknęłaby się ,gdyby więcej z nim przebywała?
Po ślubie jesteśmy uraczeni po prostu sielankowym życiem. Kiedy zaczynam sobie to przypominać ,krew mnie zalewa. Finału tej historii możemy się łatwo domyśleć . Nie będę więcej zdradzać , sami musicie się przekonać .
Mnie książka w jakiś sposób zdołowała. Idealna na wakacje ,pełna humoru ? Może i na początku Weronice przydarzały się śmieszne sytuacje ,np. z walnięciem faceta torebką w klejnoty rodzinne ,ale później wszystko co zapowiadało się dobrze znikło.
Małżeństwo Weroniki ,jej siostry i koleżanek są opisane z bardzo ponury sposób.
Kobieta musi wyjść za mąż ,mieć dzieci i basta. O mężach nie ma ciepłego słowa. Kochają ich ? Nie było tego widać , a to smutne.
Szukanie małżonka przez Internet? Doprawdy przedni pomysł. Nie lepiej podnieść tyłek sprzed komputera i z koleżankami ruszyć na łowy ? Gdzie tam ,lepiej przez portal w którym jest masa wariatów i zboczeńców.
Te porównanie do Bridget Jones po prostu zwala z nóg. Jest różnica między uroczą wariatką ,a kompletną ignorantką . Dwa lata po ślubie ,zero współżycia ,a ona dalej nic nie podejrzewa.
Niestety nie mogę polecić tej książki jako ‘’poprawiacz nastroju’’ . Nic tam nie tchnie optymizmem ,wręcz przeciwnie . Ta książka, to jakby przestroga przed umawianiem się przez Internet. Istnieje możliwość ,że po dwóch latach obudzimy się obok męża ,który lubi przebierać się w damskie łaszki i woli facetów.
Horror!