Przypadki pewnej desperatki - Magdalena Wala (Lilia)

[Roma]

tytuł poproszę

[•Sol•]

Ja też koniecznie to sprawdzę od razu co to za cud
Ale Romo Twoje przeczytam z największą przyjemnością

[Księżycowa Kawa]

Toż wspominałam i wstawiałam w KSIĄŻKOTEST: „Meandry miłości” Kasia Bulicz-Kasprzak, ale to należy czytać z przymrużeniem oka i wtedy jest dobrze

[•Sol•]

Nie wchodzę w forumowe gierki to nie wiedziałam
Ale dzięki przebadam to

[Roma]

Znaczy nie będę pierwsza.
Co znaczy z przymrożeniem oka? Zabawne jest, czy odbiega od romansu? historycznie zjechane?
Miałam okazję czytać jedną z książek autorki i nie bawiłam się dobrze wcale a wcale. Nudne i wleczące się jak flaki z olejem.
Tak więc mam pewne obawy...
Powieść współczesna to jedno - siedzisz i piszesz, ale jak się zagłębiasz w historię to musisz mieć rzetelną wiedzę, inaczej głupoty wychodzą.
Na dodatek nasz dziewiętnasty wiek był dziwny, źródła zniszczone, kraju nie było... Trudno pisać.

[Księżycowa Kawa]

Początek wydaje mi się nawet poprawny historycznie, potem już niekoniecznie. Bohaterka na początku jest wyjątkowo infantylna, lecz z czasem jej to przechodzi i zachowuje się rozsądnie, za to do innych bohaterów po kolei to się przyczepia i tak skacze przez cały czas. Nie wiem, jak to inaczej opisać. Jest całkiem romansowo i wokół tego to głównie się kręci. Poważnie tego nie da się traktować, za dużo tam jest błędów, ale w ramach rozrywki jest całkiem, całkiem. Jedną współczesną również, a teraz rozglądam się za następną, aby zobaczyć, co i jak.

[Roma]

To ja się na razie powstrzymam. Wygląda mi na to, że książka może być przykładem przenoszenia na nasz Polski grajdołek wzorców niekoniecznie naszych.

[•Sol•]

a mnie się teraz tak wydaje że ja coś tej autorki napoczęłam i nie było to w żadnym wypadku zjadliwe.
Także Romo czekam i liczę na Ciebie

[Roma]

To życz mi mało pracy w pracy, dużo wolnego czasu na pisanie (niekoniecznie w nocy) i sprawnej przeprowadzki.

[•Sol•]

życzę z całego serca i trzymam kciuki

[Roma]

To piszę...

[ewa.p]

Specjalnie dla was:) Czego młode panny dowiadywały się przed ślubem - zaginiona cześć pamiętnika Agnety - Julia nie zauważyła wyrwanej kartki

Ponieważ moja ukochana Konstancja tak źle wyglądała, postanowiłam ja pocieszyć. Spytałam, co takiego ma się stać. Konstancja rzekła, że właściwie nie powinna, jako że ja za mąż nie wychodzę, ale milczeć nie może. I powiedziała mi. W noc po ślubie pan młody przychodzi do panny, oboje się pozbywają nocnych strojów i żyją razem. Zapytałam, co to znaczy. A ona powiedziała, że każda z nas ma w ciele otwór i w ten otwór, żeby mogło powstać dziecko panowie wkładają część własnego ciała. Potem się trochę ruszają, a to boli. Pani Marta jednakże powiedziała, że potem jest bardzo przyjemnie i już w ogóle nie boli, wiec Konstancja ma się nie przejmować, bo jej mąż będzie wiedział, co robić. Zaczęłyśmy się zastanawiać, co oni też tam mogą wkładać i gdzie jest ten otwór. Doszłyśmy do wniosku, że to palec – bo tylko one wystają i pewnie wkładają go do ust. Do nosa by się nie zmieścił. Skoro usta służą do całowania (Konstancja mówiła, że to bardzo przyjemne, choć dziwne) to pewnie do tej drugiej rzeczy też. Pocieszyłam ją, że pewnie nie będzie musiała się rozbierać, że to tylko wymysł pana Śliwińskiego.
Przed wyjazdem Konstancja szepnęła mi tylko, że to nie palec i nie usta, i mam się nie bać. O cóż jej mogło chodzić?

Dzięki ci Sol, za pochlebną opinię. Bardzo się cieszę, że ci się podobało i masz ochotę na jeszcze.

Strasznie żałuje,że tego fragmentu nie ma w książce.Cudny jest...Bo faktycznie dobrze urodzone panienki niewiele kumały kto,co i co sie z tym robi,więc mogły sobie różne rzeczy pomyśleć...

[•Sol•]

również
na pewno książka by na tym jeszcze zyskała

[Roma]

Może tak, może nie...