Książka: Nieustraszeni
Autor: Kyle Susan (pseud. Palmer Diana lub Blayne Diana)
Tytuł oryginalny: Fearless
Język oryginalny: angielski
Tłumacz: Borkowska Małgorzata
Kategoria: Literatura piękna
Gatunek: romans
Forma: powieść
Rok pierwszego wydania: 2008
Rok pierwszego wydania polskiego: 2009
Ktoś powiedział, co prawda nie tu, że Gloryanne bohaterka „Nieustraszonych” mej ukochanej Palmer jest mało „pamlerowata”. Hm…. bohaterka Plamer wymykająca się schematom ciekawe, a na dodatek wielce frapujące, bo jak czytać Palmerkę, skoro wiadomo, że książka mnie rozczaruje? Tak, bez bicia przyznaję się, że czytam książki Damy w Kapeluszu, bo są takie jej. W każdym razie do czytania zbierałam się długo, i kiedy w końcu zaczęłam, książkę odłożyłam dopiero, gdy przeczytałam ostatnie zdanie. Czy „Nieustraszenie” są dobra książką? Nie. Czy są złą książką? Też nie. „Nieustraszeni” to książka Palmer, nowa książka Palmer. Żeby była jasność, określenia dobra i zła nie mogą się odnosić do Palmer. Bo ona wymyka się wszelkim ocenom. Jest literatura i jest Palmer. Jak to powiedział ktoś mądry. Proste.
Wracając do głównej bohaterki, jest na wskroś pal merowska w duchu i w czynach. Pozwoliłam sobie wynotować w punktach, te zdarzenia z jej życia, które o tym stanowią. Chcę jeszcze zwrócić uwagę na fakt, iż bohaterka ma 25 lat.
1. Była katowana przez matkę.
2. Mimo że w sądzie zeznawała przeciwko matce, sąd skazał jaj ojca za znęcanie się nad nią, ojciec w więzieniu został zasztyletowany przez współwięźnia.
3. Trafiła do rodziny zastępczej, która się o nią nie troszczyła, padała tam ofiarą napaści dwóch nastolatków.
4. Matka uszkodziła jej biodro, gdy Glory ratowała przed nią kota. Ta wredna baba uderzyła ją kijem bejsbolowym, który na dodatek był własnością naszej bohaterki. Po tym wypadku utyka.
5. Ma nadciśnienie.
6. Jako dziecko miała nadwagę i była obiektem kpin koleżanek i kolegów, jedna z nich założyła nawet specjalną stronę internetową.
7. Nie ma żadnych przyjaciół.
8. Baron narkotykowy chce ją zabić.
9. W trakcie procesu tegoż barona miała lekki zawał serca, a obecnie grozi jej taki, który może skończyć się śmiercią.
10. Jej leki są moczopędne.
11. Spotyka faceta, który od pierwszego spojrzenia jej nie lubi, a na dodatek słucha muzyki klasycznej i lubi operę, ja osobiście takim facetom nie ufam
, zapomniałabym facet lubi również poezję.12. Nie wie czy będzie mogła mieć dzieci z powodu swego zdrowia.
13. Chodzi o lasce.
14. Jej matka się puszczała.
15. Ten jej tumanowaty ukochany poszedł z nią do łóżka bo był pijany i by zapomnieć o swej jedynej prawdziwej miłości.
16. Ta gnida spotyka się z jakąś Teresą i to na oczach biednej Glory.
17. Glory słyszy jak on mówi, że jej nie chce bo:
a)jest niewykształcona,
b) nie ma nic do zaoferowania mężczyźnie
c)jest naiwna i zachowuje się jak nastolatka
d)nie uosabia ideału pięknej Amerykanki
e)nikt nie chciałby takiej pospolitej kobiety
f)nie umie się ubrać (ale jak się ubrała ładnie to na nią nawrzeszczał, że się prowokująco stroi)
18. Ma dusznicę.
19. Ta gnida (jej ukochany) bierze z nią ślub, bo jego ukochana zaszła w ciążę z mężem i mu o tym nie powiedziała.
20.Ta gnida (jej ukochany) się jej wstydzi.
21. Ma podwyższony cholesterol.
22. Ta gnida(jej ukochany) okłamuje ją i nie informuje o tym, że jest agentem DEA.
23. Traci przez niego dziecko, w wyniku stresu dochodzi do poronienia.
24. Kiedy przebywa w szpitalu on pojawia się z awanturą żądając rozwodu.
25. Tę gnidę(jej ukochanego) porwą handlarze narkotyków i się dziewczyna będzie musiała denerwować.
To właśnie czyni z niej idealnie wypasującą się w archetyp palmerowski . Ale skłamałabym, gdybym twierdziła, że nie przejawia żadnych innych cech.
Tak w jakimś stopniu jest mopem, bo gdyby nim nie była znaczyłoby to, ze Palmer porwali kosmici i zrobili jej pranie mózgu, a jak powszechnie wiadomo w Texasie są tylko kowboje. Glory potrafi się postawić, i porzucić tego tłuka swojego dwa razy, ba posunie się nawet do tego, że zażąda od niego rozwodu i do tego rozwodu doprowadzi, będzie się spotykać z całkiem sympatycznym funkcjonariuszem Kilravenem, i nie omieszka poinformować o tym swego byłego już męża. Kiedy zaś porwą go handlarze narkotyków, zorganizuje akcje ratunkową, akcje w której sama nie weźmie udziału, co świadczy o czymś co można nazwać inteligencją, dość rzadko spotykaną u bohaterów i bohaterek książek Palmer. Jednakże, gdy on wróci i się pokaja i kupi jej wymarzony dom, łaskawie zgodzi się za niego wyjść ponownie, co trochę rozczarowuje. Jakieś dodatkowe dwadzieścia stron czołgania się Ramireza nie zaszkodziłoby książce. Bo mu wszystko przychodzi zbyt łatwo.
Tak ma za sobą trudna przeszłość, rodzice zginęli, siostrę zabił handlarz narkotyków, ale z drugiej strony pochodzi z arystokracji, jego rodzina ma powiązania z duńską i hiszpańską rodziną królewską. Zna kilkanaście języków, jest najlepszym z agentów za jego głowę bardzo źli przestępcy wyznaczyli bardzo wysoką nagrodę. A i żadna kobieta mu się nie oprze. I mogłabym na niego zacząć wyrzekać jak to gnida, śfinia i jak bardzo on nie godzien bohaterki. Nie zrobię tego jednak, bo te dwa tumany są siebie warte. Obydwoje nie chcą związku, bo się wstydzą pokazać z tym drugim. Bo jak to tak? Ona prokurator z prostym robotnikiem… A on taki arystokrata z taką prostą i niewykształconą. Tu tylko dodam, że żadne nie przyzna się kim naprawdę jest. Jedno głupsze od drugiego.
Całe szczęście jest ktoś głupszy od niech. Ci głupsi to handlarze narkotyków. Większych tumanów i imbecyli to ze świecą w reku szukać, a i tak człowiek nie znajdzie. Hm…po dłuższym zastanowieniu doszłam do wniosku, że o to jednak się czepiać nie będę, bo u Palmer nie intryga kryminalna a uczucie jest ważne.
Na koniec zdradzę jeszcze nad czym się zastawiałam czytając „Nieustraszonych”
1. Kiedy Marquez („Nieystraszeni” to kolejna historia, w której ma swój udział) doczeka się swojej książki, i na czym się dorobi, bo na razie jest za biedny(bohatera Plmer musi być stać na założenie rodziny).
2. W jakiego tłuka zamieni się Kilraven i podobnie jak przy Marquezie kiedy dostąpi zaszczytu własnej książki?
Coś tam jeszcze myślałam, ale radość z obcowania z tą jakże wybitną literaturą, sprawiła, że nie wiem o czym.
, ale myślę, że to były te standardowe przy Palmer. 
Kasiek, stanowczo nie możesz tego umieścić na stronie HQ, bo w dziewoję szlag trafi 
