ROMANSOHOLICZKI

• Magia powrotu Lisa Kleypas
• tytuł oryginału Again The Magic
• Cykl: Wallflowers (tom 0.5)
• liczba stron: 344

Przez tę książkę zarwałam pół nocy. Musiałam ją skończyć, nie mogłabym iść spać, zasnąć, nie dowiedziawszy się jak ta historia się zakończyła.
Nie to że wątpiłam w szczęśliwe zakończenie, nie, u Kleypas wiem że jest ono gwarantowane, ale bohaterowie mieli tyle przeszkód na swojej drodze do szczęścia że cierpiałam razem z nimi.
Cierpiałam z Aline gdy musiała okłamać MacKennę. Cierpiałam z MacKenną gdy spalała go miłość o sile tysiąca słońc. Miłość która nie mogła znaleźć ujścia.

Najpierw tak się kochali. Taką niewinną młodzieńczą miłością, czystą i choć też w pewnym stopniu fizyczną to jednak szczenięcą. Potem czyn Aline który pierwszy raz szarpnął mnie za serce, potem powrót MacKenny i to jak oni chcieli, jak lgnęli do siebie…
Gdyby nie kilka kłamstw, również tych opowiadanych samym sobie, życie obojga byłoby o wiele prostsze.
Ale nie byłoby za to tej przepięknej historii.
To jest chyba najbardziej emocjonalna ksiązka z cyklu Wallflowers. To co ze mną zrobiła, jak się spłakałam i jak przeżywałam, jest nie do opisania.

Na dodatek są tu jeszcze przecudowne postaci drugoplanowe. Rodzeństwo Aline, Marcus i Olivia… Jak ja się ciesze że dane mi było poznanie historii siostry Aline. I jej romansu który dla odmianę jest dość lekki i zabawny, choć podszyty trudnościami. Poważnymi na pozór, ale miłość nie takie mury kruszyła
No i Marcus. Ojej jak wiele się o nim dowiadujemy. Jak wiele rzeczy z Jesiennego zauroczenia nabiera sensu.
Żałuję że nie dane mi było przeczytać Magii powrotu przed Jesiennym zauroczeniem. Bo warto tak

Rzadko daję 9 lub 10 gwiazdek na LC. Ale tutaj muszę. Wiem, że to ‘tylko’ romans historyczny ale tak niesamowity że zasługuje na wysoką ocenę i polecanie go co niniejszym czynię

Sol, ale ci zazdrosze
Tylko czekać na własny egzemplarz i wolna nockę

Bardzo, bardzo lubię tę część cyklu. I tak, uważam, że dobrze jest przeczytać ją przed Jesiennym zauroczeniem. To są moje dwie ulubione części tej serii

Jutro będę miała książkę w swoich łapkach i wrócę z wrażeniami. Ale już się cieszę jak głupia.

Nie mogłam się tej książki doczekać, jeszcze tak pozytywna recenzja tym bardziej nastraja mnie pozytywnie

Viperino zgodzę się chociaż to może być mylące. Bo one się strasznie od siebie różnią Jesienne to lekkośći humor a Magia to emocje przeżywanie i urok

Ancymonku czekam na wrażenia z niecierpliwością. Założę się ze pokochasz MacKennę i Gideona
I jeszcze bardziej Marcusa

Ancymonek napisał(a):Jutro będę miała książkę w swoich łapkach i wrócę z wrażeniami. Ale już się cieszę jak głupia.

Nie mogłam się tej książki doczekać, jeszcze tak pozytywna recenzja tym bardziej nastraja mnie pozytywnie

Gdzie zamówiłaś? Mojej na razie nie ma. Ubzdurałam sobie, że może w poniedziałek będę już miała, a tu lipton

Very, Twoich wrażeń jestem nieziemsko ciekawa
ciekawe czy zjedziesz Aline i wyzwiesz od kretynek czy wzruszy Cię historia

Przeczytałam i kurcze, jakie to fajne było

Może bez fajerwerków jakichś wielgachnych, ale historia naprawdę bardzo fajna. Bardziej poważna i emocjonalna niż reszta "Paprotek"

Wprawdzie nie miałam ochoty zamordować Aline, ale tak mocno potrząsnąć to już bardziej. Nie lubię takiej głupiej upartości i

Trochę mam pretensję do autorki, że w pewnym momencie miałam wrażenie, że romans drugoplanowy wyprzedza ten główny, ale obie pary były cudne, więc wybaczam

Zdecydowanie szkoda, że nie wydali tego przed cyklem "Paprotki" albo chociaż przed "Jesiennym zauroczeniem"

Mówiłam?
nie no to nie jest fajerwerkowe ale takie spokojne i urocze.

Masz rację ona zrobiła źle w tym ostatnim momencie. Jak zwatpila. Ale potem była scena MacKenny z gospodynią która mnie położyła a no i cały hotel

A para drugoplanowa. Wiesz za mało na osobną historie ale na taką prawie rownorzedna jest akurat i to tu pasowało
Rownowazylo trochę dramatyzm romansu pierwszoplanowego

Scena z gospodynią też była mocna

Obie pary przypadły mi do gustu, ale po prostu w pewnym momencie miałam ochotę więcej jednak poczytać o Aline i MacKennie

Marcus też jest tutaj bardzo fajną postacią. To nie jest mój ulubiony bohater jeśli chodzi o "Paprotki", ale na pewno spojrzałam na niego trochę inaczej

Skończyłam Było fajnie i emocjonalnie, ale wkurzyła mnie Aline. Tak, jak napisałaś Ancymonku, według mnie
Dla mnie dużym plusem jest druga para. Chyba nawet bardziej ich polubiłam niż głównych bohaterów. Z chęcią przeczytalabym ich listy i sama zobaczyła jak Gideon "dojrzewa"

Właśnie. O jeden raz za dużo, nie lubię takiej przesadnej upartości

Jeśli bardziej Ci się spodobała druga para, to pewnie nie miałaś nic przeciwko, że Livia i Gideon ciutkę zdominowali książkę? a miałaś w ogóle takie wrażenie?

Ja też żałowała że tej drugiej pary nie było więcej. Wcale nie dominowali jak dla mnie.

wcale nie dominowali
dla mnie to było doskonale wyważone. I ilość pierwszej pary do drugiej i jej poziom dramatyzmu do poziomu lekkości i humoru

wiem o co Wam chodzi z tym że

Czy ja wiem, czy zdominowali... chyba nie. Może przez to, że te dwie relacje mają kompletnie inny charakter i jednak Livia i Gideaon są dużo "lżejsi" w odbiorze. Może przez to takie wrażenie Ale według mnie dobrze, że są też oni. Bez tego to by był melodramat

Sol - mnie się wydaje, że sama Aline robiła wokół tego taką atmosferę.

To widzę, że ja miałam takie wrażenia tylko

Ale na początku nie. Dopiero tak w połowie - przy końcu książki, ale jak już wspomniałem Livia i Gideon byli też bardzo fajni i też uważam, że bez nich by było za melodramatycznie

Popieram Karina. Ona