ROMANSOHOLICZKI

Skończyłam właśnie "Kocha się tylko raz" autorstwa Johanny Lindsey. Jest to ostatnio jedyna książka, która zmusiła mnie do lekkiego zarwania nocy, ale zacznijmy od początku.

Regina - rezolutna i piękna panna na wydaniu zostaje przez pomyłkę porwana przez Nicholasa - znanego hulakę i rozpustnika, a także zagorzałego kawalera. To wywołuje skandal w towarzystwie i zmusza młodych do pośpiesznego ślubu.

Początek tej powieści jest zachęcający. Akcja posuwa się do przodu dość sprawnie i nie ma dłużyzn. Klimat powieści jest dość lekki i przyjemny, ale nie brak w niej dramatycznych i chwytających za serce zwrotów akcji. Głównym czynnikiem, który pcha fabułę do przodu jest napięcie pomiędzy dwójką głównych bohaterów. Ich liczne kłótnie i godzenie się są pełne pasji. Emocje są prawdziwe i dobrze umotywowane. Autorka umiejętnie to rozpisała i sprawiła, że uwierzyłam we wszystko, choć chwilami niektóre wydarzenia można by uznać za naciągane.

Opisy i dialogi działają bez zarzutu – wszystko jest na swoim miejscu. Tempo akcji jest raczej stałe, co nie znaczy, że powieść się wlecze czy goni na łeb i szyję. Wszystko jest umiejętnie podane i opakowane w odpowiedni warsztat literacki autorki.

Sama historia nie jest szczególnie oryginalna, a mimo to czyta się ją z zainteresowaniem i jest napisana na tyle dobrze, że nie nudzi czytelnika. Wręcz przeciwnie, jak wcześniej wspominałam, mnie ta książka zainteresowała na tyle, że chciałam dokończyć na raz. Pierwsza połowa wprawdzie jest, w moim odczuciu, mniej ciekawa, ale druga rekompensuje ewentualne niedociągnięcia pierwszej.

Humor jest obecny i choć wyraźnie zaznaczony w powieści, nie dominuje. Jest lekki i niewymuszony.

Bohaterowie tej opowieści to liczna grupa, mimo to każdy jest jakiś. Na pierwszy plan wysuwają się oczywiście Regina i Nicholas, ale nie brak też charakterystycznych postaci drugoplanowych i tych zupełnie peryferyjnych. Warsztat Lindsey sprawia, że prawie każdy (włącznie z wredną babką Nicholasa), daje się lubić i łatwo zapamiętać liczną rzeszę postaci.

Sceny erotyczne są również obecne, ale nie dominują. Jest ich raptem kilka w całej powieści i są dość gorące, ale też nie ocierają się o wulgarność.

Podsumowując: jest to przyjemny, dobrze napisany romans historyczny, który mogę z czystym sumieniem polecić każdej romansoholiczce. Dla mnie 8/10.

Jak ja dawno nie czytałam nic tej autorki.
Tej nie miałam w łapkach ,będę musiała rozejrzeć się po bibliotekach.

Ja w ogóle nie czytałam nic tej autorki. Powinnam?

To zależy kto co lubi. Mnie autorka podeszła, choć też wcześniej jej nie kojarzyłam. Czasem warto się rozglądnąć za czymś nowym.

Viperina napisał(a):Ja w ogóle nie czytałam nic tej autorki. Powinnam?

Wydaje mi się,że tak

szczególnie te :
Srebrzystowłosy anioł
Długa płomienna zima
Dzikie serce

Ok, wpisuję na listę (długą)

Vip - "Dziki wiatr" jest jeszcze lepszy więc wpisuj śmiało na listę.

OK, nie jest to moja ulubiona sceneria, ale wciągam na listę

Vip - koniecznie napisz kilka słów po lekturze.

Od siebie mogę również dodać Kochaj mnie zawsze oraz Bunt serca. Ta druga opisuje historię Anthony'ego Malorego, którego osobiście bardzo polubiłam. Swego czasu czekałam również z utęsknieniem na część o Jamesie, ale jak już wyszła, to jakoś nie potrafiłam się za nią zabrać

Viperina napisał(a):Ja w ogóle nie czytałam nic tej autorki. Powinnam?

Niektóre chyba tak, ale „Kocha się tylko raz” zdaje się, że nie zdzierżysz. W każdym razie nie zaszkodzi spróbować… Ciekawi mnie, co byś powiedziała na temat „Serce wojownika”

To poczekam na odpowiedni nastrój i przyjrzę się autorce.

Ah kocham cykl Rodziny Malorych chociaż 1 część nie była aż tak zachęcająca Żałuję, że nie wydają u nas dalszych tomów...

Ja się zakochałam w ''Srebrzystowłosy anioł'' To były moje początki odnośnie historyków.

Lucy ja ogólnie lubię tą autorkę i jej historyki pasuje mi jej styl i historie

Mam dużo do nadrobienia w tej materii Udało mi się dorwać w bibliotece taką ze świąteczną okładką.
Strasznie cienka ...

I ponoć słaba. Miałam to sprawdzić. Gdzieś u mnie wala się jej egzemplarz, choć w innym wydaniu, ale wspomnienie powyższej pozycji sprawia, że mnie odrzuca.