ROMANSOHOLICZKI

Wiek luksusu
Anna Godbersen

Bardzo pozytywnie mnie ta książka zaskoczyła.
Przede wszystkim Wiek luksusu, to nie jest lektura tylko dla nastolatek.
Właściwie, to jestem bardzo zdziwiona, że klasyfikowana jest jako literatura młodzieżowa. Myślę, że to może powodować, że osoby dojrzalsze wiekiem nie będą po nią sięgać, a to byłaby szkoda
Wiek luksusu to barwna opowieść, która przenosi czytelnika wprost na Manhattan, końca XIX wieku. Jest to miejsce, w którym królują pozory i konwenanse, a szczerość czy oryginalność są towarem nie tylko deficytowym, ale i niepożądanym.
Poznajemy życie kilku młodych ludzi, które to życie tylko z pozoru wydaje się być proste i nieskomplikowane.
Już sam prolog sugeruje, że historia, która autorka chce nam opowiedzieć nie będzie ociekała lukrem. Przyznam, ze mocno mnie ten prolog zaskoczył i zaciekawił, robiąc apetyt na ciąg dalszy.
W kolejnych rozdziałach poznajemy kolejno osoby, wokół których zbudowana jest cała opowieść. Poznajemy ich pragnienia, ukryte uczucia, skrywane namiętności. Każdy z nich wydaje się być nieszczęśliwy, w roli, którą przyszło mu 'grać' w życiu.
Autorce udało się w sposób wiarygodny przedstawić ich rozterki, dzięki czemu wszyscy wydają się być bardzo ludzcy. Co ciekawe moje sympatie i antypatie, jako czytelnika ewoluowały wraz z rozwojem akcji. Jedynie do Diany czułam sympatię od początku do końca.
A co do końca, to bardzo mnie ostatni rozdział zaskoczył. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, chociaż bardzo mnie cieszy, że w taki sposób autorka zakończyła tą historię. Jednocześnie jestem świadoma, że to nie jest taki ostateczny koniec, ponieważ jest to pierwszy tom cyklu, który z niewiadomych przyczyn nie doczekał się u nas kontynuacji. Wielka szkoda.

recenzja fajna, ale książka mnie chyba zbytnio nie zainteresowała

A szkoda

Kiedy mnie te wszelkie wielkie światy i luksusy męczą okropnie. Od miesiąca czytam Blichtr i patynę jako polecankę i chyba jajo zniosę, a tego nie przeczytam
Jakos mi się z tym skojarzyło i stąd moje "nie za bardzo"

Kiedy tytuł mocno mylący jest. Tam jest gęsto od emocji i to nie tylko w warstwie 'luksusowej' A ten wielki świat nie jest tam znów aż taki wielki Poza tym jedną z bohaterek jest służąca, a jednym z bohaterów stajenny Te dwa światy przenikają się ze sobą i zazębiają; autorka świetnie to przekazała. Naprawdę warto się zapoznać. Strasznie żałuję tych kolejnych niewydanych części

Ale ma to chociaż jakieś jednoznaczne, HEA-owe zakończenie?

Domyślne raczej Ale mnie usatysfakcjonowało
Dopóki nie przeczytałam co się dzieje w kolejnych częściach
Ale tym nie powinnaś się przejmować, chyba że czytasz po angielsku

czuję się zwolniona z myślenia o tej książce w kategoriach "mimo wszystko powinnam przeczytać"

No wiedziałam, kurcze, że to powiesz
To mówisz, że kiedy teraz będę ci zadawać polecankę?*

*bo coś mnie natchnęło zadaje się

Byle nie czymś z domyślnym HEA
Może być już, bo mnie polecanka ewy do utraty zmysłów doprowadzi

Natchnęło mnie w kierunku wspomnianego wyżej tytułu, ale nalegać mocno nie będę, choć wciąż się upieram, że nie wiesz co tracisz
A co do polecanki, to skoro się sama wywołałam do odpowiedzi, dam ci znać w czwartek, bo nie będzie mnie przez dwa dni na forum. Muszę pomyśleć

W kierunku tego tytułu to nie mogło, bo on nie trzyma się reguł

Ale nie trzyma reguł tylko w domyśle

ładny mi domysł

A ja czytałam cały cykl (nawet go mam na półce)

Bardzo dobrze się to czytało, bo i zręcznie napisane, i smaczki z epoki, a i struktura narracji taka, że tylko się kartki przewraca jedna za drugą. Ale nie da się ukryć, że zakończenia poszczególnych wątków nie takie, jakie by sobie romansholiczka wymarzyła.

Nawet w końcówce?

Tak, chodziło mi o zakończenie czwartego tomu.

ojej

czytałam to polecankowo i zadowolona byłam,no w miarę...bo miałam ochotę na kontynuację

viewtopic.php?p=361635#p361635

Coś mi tak świat, że to gdzieś mi mignęło przed oczami, ale chyba właśnie tytuł mnie zniechęcił...