ROMANSOHOLICZKI

Margit Sandemo



O Autorce

Margit Sandemo (ur. 23 kwietnia 1924 w Østre Toten w okręgu Oppland w Norwegii) – norweska pisarka, znana przede wszystkim z bestsellerowej serii Saga o Ludziach Lodu. Jej książki łączą w sobie romans, kryminał, powieść historyczną i fantastykę.

Margit Sandemo jest drugą córką Andersa Underdala i jego żony Elsy Reuterskiöld. Ojciec Margit był Norwegiem, a matka Szwedką, szlachcianką, spokrewnioną ze szwedzkimi rodami Oxenstierna i Waza. Elsa Reuterskiöld zapłaciła za swoje małżeństwo z Andersem Underdalem utratą tytułu szlacheckiego. Poza Margit, małżeństwo Underdal miało czworo dzieci: najstarszą córkę Evę i trzech synów: Andersa, Axela i Embrika.

Anders Underdal kupił drobne gospodarstwa Huldrehaugen w Grunke i Moen niedaleko Fagernes. Tam Margit spędziła najwcześniejsze dzieciństwo, tam nasiąkła norweską kulturą ludową, nauczyła się miłości do natury. Małżeństwo rodziców niestety kulało, matka tęskniła za swoimi stronami i ostatecznie wraz z dziećmi wróciła do rodzinnego kraju. Margit dorastała między Szwecją a Norwegią, co zaowocowało m.in. doskonałą znajomością zarówno norweskiego, jak i szwedzkiego.

W dzieciństwie Margit Sandemo trzykrotnie stała się ofiarą gwałtu. Wkrótce po pierwszym gwałcie (miała wówczas mniej więcej osiem lat) pojawiły się wizje. Margit Sandemo dostrzegała postaci zmarłych oraz istoty z innych wymiarów, a także tych, których nazywa się duchami opiekuńczymi ludzi, słyszała głosy. Popełniła jednak, jak twierdzi, błąd, opowiadając o tym i trafiła do szpitala dla psychicznie chorych. Powtórzyło się to kilkakrotnie. Dopiero ostatni lekarz, podszedł do problemu z innej strony. Jego diagnoza była krótka: Margit nie jest chora, nigdy nie była. Ma za to dar jasnowidzenia i jedyne, co może zrobić, by odzyskać spokój, to zaakceptować wrodzone zdolności.

Miała dwadzieścia jeden lat, kiedy po wojnie wróciła do Valdres, by szukać swoich korzeni. Tam właśnie poznała Asbjørna Sandemo, starszego od niej o osiem lat hydraulika. Ich ślub odbył się w Strängnäs w Szwecji 29 marca 1946. Jak sama napisała w autobiograficznej części ostatniego tomu Sagi o Ludziach Lodu, nie da się przecenić tego, co mąż dla niej uczynił: pomógł jej uporządkować zawikłane, pełne kłopotów i niejasności życie: "Asbjørn to mój punkt oparcia, moje bezpieczeństwo. Bez niego byłabym bezradna". Przez ponad pięćdziesiąt lat byli nierozłączni. Urodziło im się troje dzieci, córka Tove oraz dwaj synowie, Henrik i Bjørn. Asbjørn Sandemo zmarł w 1999 roku.

Margit Sandemo, wnuczka norweskiego noblisty Bjørnstjerne Bjørnsona, zaczęła pisać po czterdziestym roku życia. Twierdzi, że gdy zasiadła do swojej pierwszej książki, miała już w głowie trzydzieści gotowych powieści. Tę pierwszą książkę (De tre friarna, w Polsce znana pod tytułem Fatalna miłość) zakupiło czasopismo, gdzie ukazywała sie w odcinkach.

Książki Margit Sandemo znane są przede wszystkim w Norwegii, Szwecji, Danii, Islandii, Finalndii, Polsce, na Węgrzech i w Niemczech. Przede wszystkim, gdyż jedną z nich wydano na Sri Lance; poza tym istnieje pirackie wydanie Sagi o Ludziach Lodu w Rosji.

W Polsce książki Margit Sandemo ukazały się nakładem wydawnictwa Pol-Nordica.



Twórczość

Wydane u nas:

Odnalezione szczęście
Przeznaczenie
Śladami rycerzy
Tajemnica władcy lasu

Cykl "Opowieści Margit Sandemo"

1. Irlandzki romans
2. Królewski list
3. Mężczyzna z ogłoszenia
4. Czarownice nie płaczą
5. Wieża nadziei
6. Przeklęty skarb
7. Jasnowłosa
8. Uprowadzenie
9. Zbłąkane serca
10. Gdzie jest Turbinella?
11. Dziewica z Lasu Mgieł
12. Zły sen
13. Tajemnice starego dworu
14. Las ma wiele oczu
15. Czarny Anioł
16. Łzy odchodzącej nocy
17. Narzeczona Fabiana
18. Nie dla mnie miłość
19. Wyspa Nieszczęść
20. Przyjacielu, kim jesteś?
21. Przybysz z dalekich stron
22. Klucz do szczęścia
23. Dzieci samotności
24. Białe kamienie
25. Pewnej deszczowej nocy
26. Ocalenie
27. Zaginiony
28. Ostatnia podróż
29. Światełko na wrzosowisku
30. W cieniu podejrzeń
31. Małżeństwo na niby
32. Sindre, mój syn
33. Annabella
34. W śnieżnej pułapce
35. Samotny wilk
36. Ucieczka
37. Fatalna miłość
38. A gwiazdy od wieków nucą tę pieśń
39. Nierozwikłana zagadka
40. Złoty ptak
41. W mroku nocy
42. Wymarzony przyjaciel

Cykl "Saga o Czarnoksiężniku"

1. Magiczne księgi
2. Blask twoich oczu
3. Zaklęty las
4. Oblicze zła
5. Próba ognia
6. Światła elfów
7. Bezbronni
8. Droga na zachód
9. Ognisty miecz
10. Echo
11. Dom hańby
12. Zapomniane królestwa
13. Klasztor w Dolinie Łez
14. Córka Mrozu
15. W nieznane

Cykl "Saga o Królestwie Światła"

1. Wielkie Wrota
2. Móri i Ludzie Lodu
3. Trudno mówić "nie"
4. Mężczyzna z Doliny Mgieł
5. Noc świętojańska
6. Chłopiec z Południa
7. Wiedźma
8. Wyprawa
9. Sol z Ludzi Lodu
10. Czarne róże
11. Strachy
12. Drżące serce
13. Tajemnica Gór Czarnych
14. Lilja i Goram
15. Ciemność
16. Głód życia
17. Na ratunek
18. Tęsknota
19. Podstęp
20. Morze miłości

Cykl "Saga o Ludziach Lodu"

1. Zauroczenie
2. Polowanie na czarownice
3. Otchłań
4. Tęsknota
5. Grzech śmiertelny
6. Dziedzictwo zła
7. Zamek duchów
8. Córka hycla
9. Samotny
10. Zimowa zawierucha
11. Zemsta
12. Gorączka
13. Ślady szatana
14. Ostatni rycerz
15. Wiatr od wschodu
16. Kwiat wisielców
17. Ogród śmierci
18. Dom upiorów
19. Zęby smoka
20. Skrzydła kruka
21. Diabelski jar
22. Demon i panna
23. Wiosenna ofiara
24. Martwe wrzosy
25. Anioł o czarnych skrzydłach
26. Dom w Eldafjord
27. Skandal
28. Lód i ogień
29. Miłość Lucyfera
30. Bestia i wilki
31. Przewoźnik
32. Głód
33. Demon nocy
34. Kobieta na brzegu
35. Droga w ciemnościach
36. Magiczny księżyc
37. Miasto strachu
38. Urwany ślad
39. Nieme głosy
40. Więźniowie czasu
41. Góra Demonów
42. Cisza przed burzą
43. Odrobina czułości
44. Fatalny dzień
45. Książę Czarnych Sal
46. Woda zła
47. Czy jesteśmy tutaj sami?

Cykl "Tajemnica Czarnych Rycerzy"

1. Znak
2. Między życiem a śmiercią
3. Skarga wiatru
4. Stygmat czarownika
5. Cienie
6. Oset wśród róż
7. Amulety
8. Żelazna dziewica
9. Skrzydła demona
10. Trzy orły
11. Milczące kolosy
12. Zimowe marzenia

Do Margit Sandemo zawsze będę miała sentyment Dawno temu (będąc jeszcze nastolatką ) zaczytywałam się w jej powieściach, a konkretnie w Sadze o Ludziach Lodu. Tyle emocji mi dostarczały, tyle wrażeń W tym samym czasie czytałam też kilka tomów Sagi o Królestwie Światła- no i też mnie oczywiście zachwycała
Ale kilka lat później sięgnęłam po Sagę o Czarnoksiężniku i nastąpiła mały zgrzyt; niby fajnie się czytało, ale wszystko to jakieś takie zbyt naiwne mi się wydawało. Dodatkowo jeszcze strasznie mnie wnerwiała główna bohaterka Nie doczytałam SoCz do końca...

W tym roku z ciekawości i z sentymentu pzrzeczytałam pierwszy tom SoLL, no i niestety po kolejne tomy nie sięgnę po raz drugi, bo wrażenia miałam podobne jak podczas czytania SoCz

Wolę zachować te wspomnienia z lat nastoletnich I jak już wspomniałam na początku zawsze pozostanie sentyment...

Ja tam sentyment będę miała zawsze, nawet jak sobie teraz znowu przeczytam, bo jeśli Sandemo można zaliczyć do romansów, to to była moja pierwsza autorka - przeczytałam prawie wszystkie Opowieści (chyba oprócz trzech), całą SoLL (oprócz ostatniego tomu, tego co to wyjaśniała skąd czerpała inspirację), SoCz całą i SoKŚ całą, do tego pierwszy tom Tajemnicy Czarnych Rycerzy i Tajemnicę władcy lasu i Przeznaczenie.

ja tam już była stara jak to czytałam- 20-22 lata i nadal mam sentyment

o SOLL myślę i Opowieściach, reszty nie tknęłam

Ja też w takim wieku mniej więcej jak pinks, ale czytałam właściwie tylko Ludzi Lodu, a przejrzałam chyba jeden tom opowieści, no góra dwa, ale kojarzę tylko jeden



Ale doprawdy, jak się czytał Ludzi Lodu, to się czytało wszystko, bo czego tam nie było Od demonów do seksu grupowego

czytałam Sandemo od początku jak zaczęły się pokazywać w Polsce jej książki(tak jakoś koło 1990 roku),wtedy czytałam co w ręce mi wpadło,dwa lata temu kupiłam całą Sagę o LL ,nie moglam sie doczekać każdego kolejnego tomu(zresztą moje siostry też kupowały),też pozostanie mi do niej sentyment,choć niektóre tomy są dużo słabsze niż inne.Czytałam też sporo pojedynczych książek,ktore z kolei kupowała moja mama .W każdym razie w sadze każdy znajdzie coś dla siebie:romanse,demony,duchy,intrygi...Mnie to odpowiada

Ale w opowieściach to się zdarzają naprawdę perełki, i współczesne i historyczne, ja z dużym sentymentem myślę o Złotym ptaku (o pisarce nota bene), Dziewica z lasu mgieł, Gdzie jest Turbinella?, Wyspa Nieszczęść, Czarny Anioł, Jasnowłosa (z Kozakami ) i jeszcze kilka innych było, które były świetne, inne gorsze (można sobie z czystym sumieniem odpuścić np. Sindre, mój syn, Światełko na wrzosowisku czy Czarownice nie płaczą).



I jakich wątków tu się nie znajdzie, no jest wszystko wszystko. Powiedzcie wątek, a ja podam tytuł

Wierzę, wierzę, ale powiem ci, że mnie po prostu nie ciągnie już do Sandemo Nawet do powtórki SoLL, chociaż ostatnio moja koleżanka, która mi ją pożyczała, zrobiła sobie maraton - ale ja jakoś nie mam ochoty.

A z tą pisarką to co było?

Złoty ptak. Mam streścić?

No tak, tytuł podałaś już wcześniej, ale proszę o przybliżenie '

i ja, bo mnie ten ptak gdzies obleciał

Wieża nadziei jest teges i Narzeczona Fabiana

ja też chętnie poczytałabym streszczenie, bo wizja przebijania się przez jakoś mnie chwilowo przeraża kocykowo

Mi wieża nadziei niezbyt, narzeczona Fabiana już bardziej



Opisik na biało, bo i spoiler się znajdzie



A w Złotym ptaku to ona była pisarką, wysyłała rękopisy do różnych redaktorów, w końcu jeden odpisał i ją potem wykorzystywał. Ona pisała piękne powieści z rozbudowanymi psychologicznie obrazami kobiet a on dopisywał pornograficzne kawałki i sprzedawał pod swoim nazwiskiem. A zaczyna się tym, że ona zostaje zepchnięta w czasie zwiedzania wieży przez rozmontowaną podłogę na jednym z wyższych pięter i ona ileś tam godzin wisi za rąbek spódnicy u belki i znajduje ją zarządca z właścicielem ziem, na których jest ta wieża i obaj się zaczynają do niej zalecać, chociaż właściciel młodszy od niej, a zarządca uważa że za marny proch z niego



chcecie całości opis też?

to ja mam pytanie...

ale się zaczęli zalecać jak ona wisiała tam tak długo?

i czy dywidendy jakoś dzielone czy wykorzystanie finansowe?

majaczy mi się





a co do Wieży nadziei to duża różnica wieku- niejadziowe i jak ktoś nie ma wstrętu do Kawalera de Lagardere to polecam

Właśnie dlatego mi Wieża nie bardzo



Frin, <span style="color: white"> wsiała długo, ale zaczęli się zalecać jak już ją ściągnęli i zawieźli do domu właściciela



Wykorzystywanie po całości, bo ją zamknął w pokoju i wmówił, że jest chora na serce tak, że nie może nawet po schodach chodzić, a ona nie wiedziała nawet, że jej powieści są wydawane w jakiejkolwiek formie.</span>

wiem że dlatego ci nie bardzo ale mi właśnie dlatego bardzo

to się dzielę

Spora różnica wieku była chyba też w A gwiazdy od wieków nucą tę pieśń..., ale nie jestem pewna. W każdym razie on przysięgał wstrzemięźliwość

to tam był seks w lesie?



poprawka: seks w lesie był w Przeznaczeniu - niejadziowe, polecam



lubię Czarnego Anioła też

A ona długo w tym pokoju siedziała...?

i czy mogła wyjść do łazienki?

Tylko jeśli łazienka była na tym samym piętrze

Poprawka pierwszego mojego postu - Przeznaczenia nie czytałam, tylko Odnalezione szczęście


Kilka miesięcy chyba siedziała i przypuszczam, że miała nocnik Chodziło ogólnie o to, że pokój ten na piętrze był, a ona jako chora na serce schodów używać nie mogła i najlepiej żeby z łóżka nie wychodziła

nie powiem, ulżyło mi

Że nocnik miała?



I jeszcze co do wątku różnica wieku, niejadziowe i w romansach i w życiu - na wyjeździe dałam kosza dwóm trzydziestolatkom