Napisane: 18 maja 2009, o 17:37A macie może dalsze części tej serii (bo to chyba seria) w języku polskim? Ja znalazłam tylko "Zimny jak lód" i "Czarny lód", a bardzo lubię tę autorkę.
Strona 2 z 20
Napisane: 18 maja 2009, o 17:37Napisane: 18 maja 2009, o 17:50bo tylko tyle na razie wyszło po polsku
Napisane: 18 maja 2009, o 17:54Szkoda, ale może już są jakieś amatorskie tłumaczenia? Wiecie coś o tym?
Napisane: 18 maja 2009, o 17:59raczej wątpię, Stuart nie ma tylu fanów co Meyer 
Napisane: 18 maja 2009, o 18:01rzecz niepojęta
Napisane: 22 maja 2009, o 17:53też tego nie moge zrozumieć , dlaczegp dobra autorka nie jest wydawana
Dom cieni i Złowroga cisza to książki które długo się pamięta
Wdowa - dziwię się, że to autorstwa Stuart, jak dla mnie wypadek przy pracy
Duma i honor - bardzo mi się podobała jako romans historyczny
Czarny lód - całkiem , całkiem...
natomiast - Zimny jak lód - taki niby ciekawy ale taki bezpłciowy...
Dom cieni i Złowroga cisza to książki które długo się pamięta
Wdowa - dziwię się, że to autorstwa Stuart, jak dla mnie wypadek przy pracy
Duma i honor - bardzo mi się podobała jako romans historyczny
Czarny lód - całkiem , całkiem...
natomiast - Zimny jak lód - taki niby ciekawy ale taki bezpłciowy...
Napisane: 10 grudnia 2009, o 17:30przypomniało mi się za co lubię Stuart
za opowiadanie <span style="font-style: italic">Saints Alive</span>- które wyszło dawno temu w walentynkowej antologii
miało to jakiś długi tytuł ... <span style="font-style: italic">Święci istnieją naprawdę</span>?
za opowiadanie <span style="font-style: italic">Saints Alive</span>- które wyszło dawno temu w walentynkowej antologii
miało to jakiś długi tytuł ... <span style="font-style: italic">Święci istnieją naprawdę</span>?
Napisane: 10 grudnia 2009, o 18:05Ja lubię te opowiadanko z antolgii walentynkowej z agentem, co za przysłanie czekoladek porwał swoją cichą wielbicielkę
Napisane: 10 grudnia 2009, o 18:27a czyje? i które?
Napisane: 10 grudnia 2009, o 18:30To jest <span style="font-style: italic">Czy o tym marzyłaś kochanie</span>, uwielbiam jak porywają ,a jak porywają w zlych zamiarach to już w ogóle.
,a jak porywają w zlych zamiarach to już w ogóle.Napisane: 10 grudnia 2009, o 18:31aaa to tez Stuart- muszę zajrzeć, bo Walentynki czytałam gdzieś do 1995-6
Napisane: 11 grudnia 2009, o 00:12ja ostatnio "Wdowę" przeczytalam ale niespecjalnie mi się podobała
Napisane: 11 grudnia 2009, o 00:53Omawiany cykl "Lód".
Nawet sobie książki wcześniej kupiłam przed omawianiem. Mam nadzieję, że wydadzą resztę. Całkiem fajne i szybko się czyta.
Nawet sobie książki wcześniej kupiłam przed omawianiem. Mam nadzieję, że wydadzą resztę. Całkiem fajne i szybko się czyta.
Napisane: 11 grudnia 2009, o 13:22mnie większość jej książek uwierała więc się dziwię jak coś szczerze polubię
Napisane: 5 marca 2010, o 00:01Ja żałuję , że więcej nie wydają , bo cykl Lód bardzo mi sie podobał.
Napisane: 5 marca 2010, o 00:04w tym roku jej historyczny ma wyjść w harlekinie
mnie bawił
mnie bawił
Napisane: 5 marca 2010, o 00:05Tytuł ?!!
Napisane: 5 marca 2010, o 00:14kasiek niegdyś podawała http://www.harlequin.fora.pl/informacyjny,1/zapowiedzi-wydawnicze,713-250.html#229405
a chodzi o The Devil 's Waltz.
na samej stronie info nie znalazłam jeszcze.
a chodzi o The Devil 's Waltz.
na samej stronie info nie znalazłam jeszcze.
Napisane: 5 marca 2010, o 00:50miałam onegdaj w domu ale się pozbyłam, bo mnie ten Honor wystraszył
Napisane: 24 października 2010, o 18:14<span style="font-weight: bold">SPOILERy</span>
z okazji, że Zdradliwe zauroczenie sie pojawi za chwilę u nas, to się podzielę wrażeniami z lektury ostatniego cyklu Stuart, tego o Rohanach, co to ostatnio okładki krążą
ponieważ dla mnie Stuart to pokolenie Balogh, nasuwają się wobec tego oczywiste porównania "jak sobie radzą z wypaleniem autorki" - o Mary już się odbyła nie raz dyskusja.
o Stuart nie, pewnie dlatego, że zdecydowana większość twórczości nie przetłumaczona jest u nas, więc i wielkoskalowych porównań "Stuart przez dekady" stworzyć nie można... a szkoda...
bo to równie interesujące zjawisko co u Palmer
Stuart jednak się broni lepiej...
<span style="font-size: 7px; line-height: normal">hm, w sumie za podsumowanie niech wystarczy fragment końcowy części ostatniej - jak to od gotycko śtlaśliwych bohaterów o zimnym spojrzeniu przeszłyśmy do...
<span style="font-style: italic">to kawałek po tym, jak bohaterka, wiedząc jakże złym i podłym człowiekiem jest bohater, dowiaduje się, wbrew jego intencjom, ze jest jeszcze podlejszy niż przypuszczała - koleś na serio ostro nabroił i nie tłumaczy go częściowe inwalidztwo i obowiązkowa trauma z dzieciństwa
w scenie wcześniej bohaterka zdzieliła wiosłem i podtopiła porządnie delikwenta - krew się polała, a opatrywanie ran nastąpiło bez znieczulenia:</span>
“I’m everything you’ve said I am. A worthless, pig-sucking bastard. You can go if you want. I wouldn’t blame you.”
She stared at him in furious disbelief. “You stupid, fatheaded, pig-livered, mutton-larded pond scum. I didn’t put up with all this for nothing. Do you love me?”
His pale eyes were like ice. “I love no one.”
She rolled her eyes. “You can be very tedious, you know that? Do you love me?”
“No.”
“You don’t want to see me when I get really mad. Do you love me?”
He looked at her warily. “Yes, damn it.”</span>
przytaczam jako cytat niejako podsumowujący stosunek autorki do swych bohaterów
eee... chyba wolę tę formę wypalenia, mniej rozczarowująca...
z okazji, że Zdradliwe zauroczenie sie pojawi za chwilę u nas, to się podzielę wrażeniami z lektury ostatniego cyklu Stuart, tego o Rohanach, co to ostatnio okładki krążą
ponieważ dla mnie Stuart to pokolenie Balogh, nasuwają się wobec tego oczywiste porównania "jak sobie radzą z wypaleniem autorki" - o Mary już się odbyła nie raz dyskusja.
o Stuart nie, pewnie dlatego, że zdecydowana większość twórczości nie przetłumaczona jest u nas, więc i wielkoskalowych porównań "Stuart przez dekady" stworzyć nie można... a szkoda...
bo to równie interesujące zjawisko co u Palmer
Stuart jednak się broni lepiej...
<span style="font-size: 7px; line-height: normal">hm, w sumie za podsumowanie niech wystarczy fragment końcowy części ostatniej - jak to od gotycko śtlaśliwych bohaterów o zimnym spojrzeniu przeszłyśmy do...
<span style="font-style: italic">to kawałek po tym, jak bohaterka, wiedząc jakże złym i podłym człowiekiem jest bohater, dowiaduje się, wbrew jego intencjom, ze jest jeszcze podlejszy niż przypuszczała - koleś na serio ostro nabroił i nie tłumaczy go częściowe inwalidztwo i obowiązkowa trauma z dzieciństwa
w scenie wcześniej bohaterka zdzieliła wiosłem i podtopiła porządnie delikwenta - krew się polała, a opatrywanie ran nastąpiło bez znieczulenia:</span>
“I’m everything you’ve said I am. A worthless, pig-sucking bastard. You can go if you want. I wouldn’t blame you.”
She stared at him in furious disbelief. “You stupid, fatheaded, pig-livered, mutton-larded pond scum. I didn’t put up with all this for nothing. Do you love me?”
His pale eyes were like ice. “I love no one.”
She rolled her eyes. “You can be very tedious, you know that? Do you love me?”
“No.”
“You don’t want to see me when I get really mad. Do you love me?”
He looked at her warily. “Yes, damn it.”</span>
przytaczam jako cytat niejako podsumowujący stosunek autorki do swych bohaterów
eee... chyba wolę tę formę wypalenia, mniej rozczarowująca...
Napisane: 24 października 2010, o 18:30ależ kurcze, podoba mi się 
Napisane: 24 października 2010, o 19:03co ci się podoba konkretnie?
Napisane: 24 października 2010, o 19:04oschła oschłość 
Napisane: 24 października 2010, o 19:08ja tu widzę lata doświadczeń w podejściu "jak do psa: krótko i na temat"
Napisane: 24 października 2010, o 19:09tylko czemuż innym się nie udzielają takie doświadczenia?