ROMANSOHOLICZKI

no i żarna ...

i cep, którym nam skórę za chwilę Lilia wygarbuje

i słusznie

Czytać na własną odpowiedzialność!

Książę ciemności - teoretycznie pierwszy tom z serii House of Rohan. Warto zacząć od nietłumaczonego w Polsce prologu do cyklu, by przekonać się jak wybrakowany dostajemy twór. Nie ma w nim porywów namiętności, niewysłowionych rozkoszy, scen przyprawiających o rumieńce.
Hrabia Rohan prowadzi rozpustne życie, jest utracjuszem i hulaką pierwszej wody, tytułowym księciem ciemności (tytuł całkiem zasłużony), tylko że podczas czytania nie odczuwamy tego. Są opisy, co się dzieje na balach przez niego wydawanych, ale są to opisy bardzo skąpe, które ni ziębią, ni grzeją. Czytelnik nie ma szans poczuć tej atmosfery kompletnego zepsucia. Prawie przez całą książkę próbuje zaciągnąć do łóżka dziewicę(?), ale jak przychodzi co do czego od razu widać użycie nożyczek przez tłumacza (Wojciech Usakiewicz) - ta scena w ogóle się nie klei, serce nam nie drgnie, ledwie się zacznie, już jest po wszystkim. Niecała strona.
Jedyne co ratuje tę książkę to dialogi między bohaterami. Bez przerwy dochodzi między nimi do utarczek słownych. Właśnie cięty język jest przyczyną fascynacji hrabiego Elinor. Jej wieczne sprzeciwianie się mu, nie uleganie jego urokowi, brak lęku przed nim jest dla niego powiewem świeżego powietrza, ponieważ zaczął się poważnie nudzić.
Siostrzyczka Elinor i Charles Reading, najlepszy przyjaciel Rohana są dodatkowymi ozdobami tej powieści. Za to matka panien... poszła do piekła, gdzie jej miejsce.
Zastanowię się nad kupnem następnej części (choć pewnie tak będzie), ale kto może niech czyta w oryginale. W tłumaczeniu tracimy praktycznie cały sens książki. Dla niewprawnych w angielskim polecam prolog, ma raptem 36 stron, ale jakże iskrzący. Przynajmniej dowiecie się, co tracicie.

dzięki czuję się naprawdę zachęcona

A proszę cię bardzo. Czekam na twoją reakcję po przeczytaniu

ojej, nie zamierzam, przerobię to raczej znowu w wersji Enoch, z przykuwaniem do ścian w piwnicy

Czyli jednak pocieli... W sumie żadne zaskoczenie.
Dobrze że czytałam w oryginale.

Wiedźma Ple Ple napisał(a):ojej, nie zamierzam, przerobię to raczej znowu w wersji Enoch, z przykuwaniem do ścian w piwnicy

to obowiązkowa lektura na przypomnienie rzeczy waznych

chciałam przypomnieć, że podstawową zaletą książki było w sumie totalne, bo "kryzys-wieku-średniego", zagubienie Księcia Ciemności, który sam drepcze wokół z miną "co ja tu do kn robię", i z perspektywą "bo ciepła pierzyna i gromadka dzieci to chyba juz nie dla mnie, chlip chlip"
ale fakt, to najłatwiej zgubić

jak już nie ma Heyer to nie każdy potrafi

ale co potrafi?

uczynić to refleksyjnym
zamiast sugerować diabelstwo wcielone łatwizna

ale warto toto po ichniemu, Frin?

zgubić w tłumaczeniu
na jeden łyk wszystkie 3 części na raz, bo mocno nowelowate a w praktyce - lepiej sięgnąc po starsze produkcje a te twory to...taka zabawa z własną konwencją...

w sumie to cholernie smutne jest

aj, to daj tytuły tych starszych - mam w perspektywie trochę czasu
na pewno już rekomendowałaś ale skleroza postępuje .... korzeni chcę

"Pan Andrzej robi remake własnego filmu"- tego zjawiska nie chcę

Jeżeli w twórczości Stuart jest to coś co pisałaś co ci przeszkadza, to możesz niestety dopatrzeć się tego pewnie w każdej jej książce.
Anne albo się lubi albo nie.

to co? nawet nie tknąć? nigdy, każdy ma coś wartego uwagi
a nawet jeśli okaże się fascynującym to jak krytykować nieznane?

czytać. jej książki tak szybko się czyta. co chwilę coś się dzieje, że nim się obejrzysz widzisz epilog.

dlatego chce coś starego bo jakby mi ktoś kazał zacząć od najnowszych np. Balogh to bym więcej nie tknęła

czytałaś "Zdradliwe zauroczenie"? poprzednia wydana przez HQ, ale bardzo przyjemna.

nie ale mam na półce po ichniemu

to czytaj, naprawdę przyjemnie się czyta, żadnych zgrzytów nie miałam. ty będziesz mieć jeszcze lepiej w oryginale (wiadomo, co u nas wycięli)

no wiesz! a co ją tak cenzurują! onegdaj tak nie bywało

przecież te opowiadania z wczesnego hq to sudoma i gumora

pnks a Ty żeś nie zaliczyła tych jej straśnych przestepców co potrzebowlai tłumacza symultanicznego

a książe ciemności to pupa a nie książę, toż ja jestem bardziej wyuzdna i rozpustna niż on....