ROMANSOHOLICZKI

Danielle L. Jensen



O Autorce

Danielle L. Jensen to pochodząca z Kanady autorka książek fantasy dla młodzieży. Urodziła się i wychowała w Calgary. uczęszczała tam na University of Calgary. W 2003 ukończyła studia. Pracowała w przemyśle naftowym i gazowym. W 2010 zaczęła studiować literaturę angielską na Mount Royal University. Jako pisarka książek young adult zadebiutowała w 2014, ale zaczęła pisać w 2008.

Cały czas mieszka w Calgary, razem ze swoim partnerem i córką.



Twórczość

Wydane u nas:

Cykl "Trylogia Klątwy"

0. Niedoskonali

1. Porwana Pieśniarka
2. Ukryta łowczyni
3. Waleczna czarownica

Cykl "Mroczne Wybrzeża"

1. Mroczne wybrzeża
2. Mroczne niebo
3. Pozłacany wąż

Cykl "Królestwo Mostu"

1. Królestwo Mostu
2. Zdradziecka Królowa
3. Niechciany następca

W oryginale:

Malediction Trilogy

0.5. The Broken Ones (2017)

1. Stolen Songbird (2014)
2. Hidden Huntress (2015)
3. Warrior Witch (2016)

Dark Shores

0.5. Tarnished Empire (2021)

1. Dark Shores (2019)
2. Dark Skies (2020)
3. Gilded Serpent (2021)

Bridge Kingdom

1. The Bridge Kingdom (2019)
2. The Traitor Queen (2020)
3. The Inadequate Heir
   3.5 The Calm Before the Storm

Strona www:
https://danielleljensen.com/

"Mroczne wybrzeża" to pierwsza część z cyklu pod tym samym tytułem.

Teriana jest córką kapitan statku, jedne z najwyższych rangą postaci ludu morza, Maarinów. Właściwie całe życie spędziła na statku i morzach. Jako potomkini Maarinów wie o istnieniu wielkiej krainy na zachodzie, położonej za Bezkresnymi Morzami i jest zobligowania do chronienia tej tajemnicy. Niestety pod wpływem troski o przyjaciółkę, która na zostać wydana za mąż w politycznej rozgrywce, opowiada jej o Mrocznych Wybrzeżach. Ta zdrada tajemnicy sprawia, że Teriana będzie musiała walczyć nie tylko o swoje życie, ale też swojej rodziny i swojego ludu.
Kiedy informacje o Mrocznych Wybrzeżach docierają do nowo wybranego konsula, Kasjusza, stawia on sobie za wyzwanie podbicie nowych ziem. Wzywa z

Książka jest świetną mieszanką przygody i fantastyki w piracko-rzymskim stylu. Świat wykreowany przez autorkę ma w sobie wiele historii i zwyczajów panujących w starożytnym Rzymie. Mamy tu zatem legionistów, konsuli i miasta do złudzenia przypominające antyczny Rzym. Obok tego mamy świat piratów i morskich handlarzy, którzy przemierzają świat na swoich pięknych okrętach. A jeszcze dalej fantastyczne krainy, gdzie nadal kwitnie wiara we wszechmocne bóstwa. Takie połączenie to zdecydowanie coś, co lubię.

Wszyscy bohaterowie są naprawdę dobrze wykreowani i mają swój udział w tej historii. Zaczynając od Teriany i Marka, przez Kasjusza i jego syna, na legionistach i załodze okrętu Teriany kończąc. Nie są jednobarwni, dobrzy albo źli. Są po prostu ludzcy i takie też emocje i popędy nimi kierują.
Sama główna para bohaterów nie jest kryształowa. Oboje są młodzi, Teriana ma 17 lat, a Marek 19, ale nie czuje się tego. Szczególnie w przypadku Marka, który dowodzi już kilkutysięcznym legionem i na ich czele odbył już wiele wojennych wypraw. Teriana jest odważna i waleczna, kiedy pojmuje w jakie kłopoty wplątała swoich ludzi, jest w stanie wiele zaryzykować dla ich ocalenia. Jest też czasami uparta i stawia na swoim, a do tego ma ostry języczek.
Marek z kolei to typ bohatera, jaki lubię (no dobra, oprócz tego, że jest trochę za młody, spokojnie mógłby mieć tak ze 35 lat i wtedy byłby idealny ). Charyzmatyczny i odważny dowódca, który potrafi rozmawiać nie tylko ze swoim wojskiej, ale też z nowymi ludami. Nie jest kryształowo dobry. Jako żołnierz musiał spełniać rozkazy wyżej postawionych osób, ale powoli zaczyna rozumieć, że może to nie oni mają rację. Skrywa też pewną tajemnicę, która sprawia, że musi uważać na każdą podejmowaną przez siebie decyzję, ponieważ może zagrozić nie tylko sobie, ale też swoim bliskim. Oczywiście jest piękny i silny, ale też słaby. Cierpi na pewną skrywaną przed wszystkimi przypadłość (chyba na astmę), która, wyciągnięta na światło dzienne, pozbawiłaby go dowodzenia.
Świetnie obserwować jak ta dwójka z wrogów, zaczyna powoli zmieniać się we współpracowników, sojuszników, a na koniec zakochanych.
Oprócz nich mamy tu fajnych bohaterów drugoplanowych, szczególnie innych legionistów, z którymi spędzają czas główni bohaterowie. Wszyscy są niezwykle lojalni wobec siebie, stanowią jedyną rodzinę jaką mogą mieć, ale nawet w najbardziej kochanej rodzinie znajdzie się jakaś czarna owca. I tutaj też tak jest. Ale do końca nie wiadomo, kto jest na pewno tym złym, a kto, mimo złych początków, może być jednak pozytywnym bohaterem.

Jeśli chodzi o samą książkę, to początkowo miałam trochę trudność żeby się we wszystkim połapać i zrozumieć. Mnogość nowych nazw i związków między nimi była trochę przytłaczająca, jednak po kilku rozdziałach wszystko się rozjaśniło, a czytanie stało się samą przyjemnością.
Książka nie ma jakiegoś zawrotnego tempa, nie ma wielu opisów walk czy bitew (w sumie jest tylko 1 większa bitwa, ale niezbyt wnikliwie opisana).

Narracja jest 3-osobowa, ale pisana naprzemiennie z punktu widzenia Marka i Teriany, co daje nam lepszy obraz ich uczuć. Lubię ten zabieg, bo fajnie jest znać wydarzenia z perspektywy obojga bohaterów.
Co do samego stylu autorki - nie mam żadnych zarzutów. Historia jest płynna i lekko napisana, nie ma niepotrzebnych dłużyzn, a mamy nawet małą dawkę humoru

Czy przebiła "Królestwo Mostu"? Na razie nie, ale może drugiej części się to uda

Dla mnie to mocne 8/10, a autorka zdecydowanie zasługuje na miejsce wśród moich ulubionych

"Mroczne niebo", czyli druga część serii "Mroczne wybrzeża". Właściwie te 2 pierwsze części można czytać w byle jakiej kolejności, ponieważ opowiadają historie różnych osób, które jednak są ze sobą powiązane. Akcja toczy się w tym samym czasie, co "Mroczne wybrzeża", a wszystko zmierza w kierunku ostatecznego spotkania wszystkich bohaterów (czego nie mogę się na prawdę doczekać).
Lidia, jest adoptowaną córką celendorskiego senatora i przyjaciółką Teriany. Wychowana jak jego prawdziwe dziecko, zdaje sobie sprawę, że taki stan rzeczy nie utrzyma się po jego śmierci. Większość życia spędziła w książkach, jest inteligentna, ale też nieśmiała i cicha, ale, jak pokazała dalsza jej historia, potrafi obrócić swoją inteligencję w spryt. W pierwszej części raczej nie jest postacią, którą się szczególnie zapamięta, ot taka sobie córeczka bogatego tatusia, która nie chcąc wychodzić za mąż za kandydata ojca, sprowadza wojnę na odległe terytorium. Jednak już pierwsze rozdziały rozwiewają to wyobrażenie, a Lidia ukazuje się w całkiem innym świetle.

Po splocie kilku nieszczęśliwych, ale i szczęśliwych dla niej wydarzeń, trafia na wschód, na Mroczne Wybrzeża, gdzie jej los zostaje spleciony z wojną, która trawi te krainy oraz bogami, którzy mocna oddziaływają na ich mieszkańców. A na jej drodze stawia Killiana, wybranego przez boga wojny dowódcę mudamorskiej armii. Killian, pomimo młodego wieku stoi na czele armii chroniącej mudamorskie pogranicze. Jedna nieuważna decyzja prowadzi do upadku muru, a na Killiana spada niesława. Za karę i aby uniknąć śmierci, zostaje zaprzysiężony na osobistego strażnika królewskiej córki, księżniczki Malahi. Od tej pory zostaje uwikłany w nieprzebraną sieć dworskich i politycznych intryg, gdzie nic nie jest takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Przypadek sprawia również, że natrafia na Lidię, która sporo zamiesza w jego życiu.

Killian to bohater, którego nie można nie polubić. Ma w sobie urok chłopca, ale też siłę i charakter, które czynią z niego świetnego dowódcę. Jednak nie jest zadufanym w sobie chłoptasiem. Wręcz przeciwnie. Potrafi przyznać się do błędu i zdarza mu się wątpić w swoje czyny.

Relacja łącząca Killiana i Lidię rodzi się bardzo powoli i delikatnie. I to nie ona tak naprawdę jest głównym sensem książki. Tu zdecydowanie rządzi polityka i wojna. Ta część jest na pewno szybsza od poprzedniej, ale też bardziej mroczna i krwawa. Znajdziemy tu więcej opisów walk i życia w oblężonym mieście. Nie zawsze jest łatwo i przyjemnie, a raczej wręcz przeciwnie. Ciężkie dni zaczynają przeważać nad tymi dobrymi, a dobro najwyższych jednostek zaczyna dominować nad losem ludności.

Mnie ta część podobała się na równi z pierwszą. I muszę przyznać, że jednak wolę pierwszą parę bohaterów, Marka i Terianę. A czytając teraz 3 część, gdzie historia opowiadana jest z punktu widzenia całej czwórki, tylko się w tym przekonaniu utwierdzam

Moja ocena to 8/10

to moje wrażenia z marca tego roku
Mroczne wybrzeża

Jeśli chodzi o fabułę to opis ze strony wydawnictwa jest pełen. Natomiast samo wykonanie, ubranie tej fabuły w słowa było dla mnie cudowne. Wciągnęłam się, może nie od pierwszych stron. Bo początek trochę się ciągnął. Dałam historii szansę i nie żałuję. Dawno nie czułam takiego dramatu bohaterów, takiego napięcia. Są nakreśleni tak realnie, tak mocno. Bohaterowie są postawieni od początku w dramatycznych rolach, jakiegokolwiek wyboru nie dokonają - będzie źle. Może być tylko gorzej. Każde z nich odpowiada za ludzi, odpowiada za życie tym którzy im ufają. Ale są ludźmi, mają uczucia, mają marzenia, plany. Kiedy przestają traktować siebie jak wrogów, kiedy zaczynają określać swoje uczucia - decyzje stają się trudniejsze. To co dobre dla jednego z nich, uderza w drugiego.
Wszystko napisane realnie, jesteśmy w stanie uwierzyć w to co się dzieje. Nie ma epatowania bezsensem, naiwnością. Fabuła może wydawać się banalna, jednak nie jest nudna, często zaskakująca.
Wspaniale przedstawione postaci drugoplanowe. Równie wyraziste, pełne życia, niejednowymiarowe.

"Gilded serpent" to 3 i okazuje się, że nieostatnia część serii Mroczne Wybrzeża.

Droga pani autorko - nie można w ten sposób kończyć książki i kazać czekać na kolejną część prawie 2 lata
Ta część jest jak na razie zdecydowanie najlepsza i najdłuższa. Tym razem do głosu dochodzi cała czwórka bohaterów, czyli Lidia, Killian, Teriana i Marcus. Ich rozdziały przeplatają się ze sobą, kończąc się zawsze w takich momentach, że nie chcesz odkładać książki ze strachu, co będzie dalej. A tutaj dzieje się i to bardzo dużo. Żaden z bohaterów nie może liczyć na nudę i dłuższą chwilę wytchnienia, a serce czytelnika nie raz zostaje narażone na mały zawał.

W książce pojawiają się też nowe postacie, które w znaczący sposób wpłyną na losy głównych bohaterów. Za te właśnie kreacje autorce należą się ukłony. Wszystkie postaci są z krwi i kości, mają swoje wady i zalety, marzenia i pragnienia, dzięki czemu są bardziej ludzcy, a nie jacyś odrealnieni.

Wszystko trzyma się kupy, a romanse nabierają rumieńców (chociaż to NA, albo YA, więc nie oczekujmy wybuchów namiętności).

Dla mnie to jak na razie najlepsza część tej serii i polecam z czystym sumieniem. Chociaż ostrzegam, że kończy się ona ogromnym cliffhangerem, więc jeśli tego nie lubicie, poczekajcie aż ukarze się ostatnia część.
Moja ocena nie może być inna i z czystym sumieniem daję 10/10

Dlatego wolę poczekać na całość, bardzo mnie to frustruje

15 września wychodzi 3 tom Mrocznych Wybrzeży Tytuł: Pozłacany wąż.

Wlasnie widziałam na FB autorki. Swietna wiadomość Tylko szkoda, że na 4 będzie trzeba tak długo czekać

To super..xD

jestem po drugim tomie i .... och jak to sie cudownie czyta! Jak dawno czekałam na TAKICH bohaterów, TAKĄ historię. Wszystko jest tak nieoczywiste, tak bardzo prawdziwe, ze marzyłam chwilami żeby autorka pocukrzyla, polukierowała... to taka historia, że jestem w stanie uwierzyć, ze jest prawdziwa. Bardzo ludzcy sa wszyscy bohaterowie- ich wady, cele, reakcje. każda postać opisana gdzieś żyje i jest. Polityka, która tutaj dominuje jest tez taka prawdziwa i jej wpływ na wszystkich jest tak boleśnie prawdziwy.

Nie ma cukru i lukru
I to mnie właśnie też zachwyca, ale zdecydowanie bardziej w 2 tomie. Pierwszy mnie ciut nużył. Może powinnam przeczytać go teraz, po drugim, może tak bardziej docenię
Na kolejne bardzo czekam, trójki wypatruję.

W sumie Królestwo Mostu też nadmiernie słodkie nie było.
Mam ochotę na powtórkę...

Jest na co czekać, naprawdę

Ty już po?!
Weź, piekło mnie mocno do tej książki, a teraz... Ech

Tak, przeczytałam sobie w oryginale. Jak dla mnie to na razie najlepsza część

No to teraz 15 września jawi mi się jako data cudowna
czekam i pragnę!

Mam nadzieję, że się nie zawiedziesz

E, wątpię
Prawda to, że w 3 jest narracja całej czwórki?

Tak, trochę wyżej jest zresztą moja opinia

No jak się jest ślepym...
Ale brzmi mega

W nadchodzącej książce Danielle, tej ze świata Królestwa mostu - Niechciany następca, który u nas pojawi się pod koniec czerwca - będzie nowelka o dalszych losach Lary i Arena
Także cały cykl Galeria Książki wyda

Ależ lejesz miód na moje serce Cudowne wieści, będzie co czytać na urlopie

Też się z tego powodu nieziemsko cieszę
Jeszcze by mogła coś zapowiedzieć konkretnego z finałem Mrocznych Wybrzeży, bo przecież jej się lanie należy za taki finał 3 tomu...

To prawda.
Niestety na razie nic na swoich social mediach nie mówi. Za to wspomniała coś o nowej książce z Wikingami

Wiem! Czekam od niej biorę wszystko. No może prawie, bo jak dotąd Porwanej Pieśniarki nie przeczytałam.
Nie po drodze jakoś.

Ale te Mroczne... coś czuję, że rok co najmniej...

Niby na GR jest grudzień tego roku, ale kto to wie

"Pieśniarka" może nie jest tak dobra jak pozostałe serie, ale myślę, że warto i jej dać szansę