ROMANSOHOLICZKI

ewa.p napisał(a):ja odpadłam w połowie Lilii

ja była twarda, jak na zadanie polecankowe przystało

Przeczytałam Grę i podobała mi się dużo bardziej niż Silver.
Co prawda cała historia jest paskudna i naprawdę smutna i do tego pełno w niej najróżniejszych zboczeń (chyba jeszcze więcej niż w Silver), ale wydała mi się dużo ciekawsza i z prawdziwym zainteresowaniem śledziłam losy każdego z bohaterów, podczas gdy w Silver strasznie mnie takie opowieści męczyły. Dziwna jest ta Penny Jordan, ale pewnie jeszcze coś nie raz od niej przeczytam.
Grę polecam z pewnością.
Swoją drogą to czasami nie mogę się nadziwić, że jedna autorka może napisać tak różne książki, dosłownie jakby miały jakieś rozdwojenie jaźni.

dobrze, że ma takowe, bo inaczej czytałybyśmy wciąż tę samą historię

Ta książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, a czytałam ją będą młodym dziewczęciem. Tyle tam różnych emocji, frustracji, planów zemsty, że szok. Ciekawa jestem, jak odebrałabym ją dzisiaj.

chcesz ją jako polecankę
na mnie tez wywarła wrażenie, a czytałam ją lata temu, pewnie w ogólniaku jeszcze

Oczywiście, że dobrze, że i takie książki są. Zastanawiam się tylko czy nadal taką książkę można nazwać romansem. Niby jest tam parę wątków miłosnych, ale chyba ciężko orzec, że są one najważniejszym elementem.

aralk napisał(a):chcesz ją jako polecankę
na mnie tez wywarła wrażenie, a czytałam ją lata temu, pewnie w ogólniaku jeszcze

Skoro już czytałam, to chyba na polecankę się nie nadaje, ale może, jeśli znajdę czas w święta, odszukam i sprawdzę, może.

kurcze, nie wiem od czego zaczać... no więc czytam Jordan z lat 80....

Zacznij od tego :
w skali od 1 do 10 jak wielka ssfinia jest facet

staram się być obiektywna: 10. Bo powyżej już nie śfinia tylko człowiek zdecydowanie niebezpieczny dla otoczenia

szczegóły? bo to nie było u niej jakieś nagminne

a co dokładnie czytasz?

hahaha pinksie hahaha

matko, nie mam sił opisywać fabuły w tym momecie, musze pomyśleć...
czytałam Eascape from Desire i Love's Choices.

że było sporo miłych facetów to będę zażarcie bronić i basta!

u Palmer też

być może któryś umknął schematowi starszego brata dręczącego się miłością do młodszej dziewczyny ale pokłosie lat 80-tych, które u nas weszło z Harlequinem pokazuje, że Jordan miała lepszy start

aly my pl rynek czy ogólnie twórczość? bo dzieua owe to 1982 i 1984...

No ja dostałam od naszego harlequina w nagrodę Jordan właśnie A.D. 1982
I przeczytałam Ale zmilczę

opieram się na naszym debiucie czyli niestety litościwie od 1988 gdzieś- zakładam, że dostaliśmy dzięki jakiemuś dobremu duchowi redakcji najlepsze kąski z ostatnich kilku lat i co? Palmer to był ciągle jeden i ten sam samiec w różnych odsłonach, Jordan nie bo tam były przede wszystkim ciekawe postacie kobiece- to znaczy, że ktoś z polskich bardziej lubił Jordan i prezentował ją wielowymiarowo?

a te wczesne lata 80-te przemycili później, jak się już czytelniczki przyzwyczaiły, że Jordan coś potrafi patrz: Kolekcja
a Palmer jak wydadzą z 1978 to wypisz wymaluj to samo co teraz tylko telefony komórkowe dokłada

nie zmilcz Agreście (i jeszcze pl?)

hm, no więc oba dzieła (i parę innych, z którymi miałam do czynienia w przeszłości) to na jedno kopyto...

Mogę prosić o tytuły?

Mi się podobały te jej książki z powrotem byłego męża/ukochanego/chłopaka po 20 latach. Oboje dojrzali już bo po 40 sobie zycie układali. Tak jakoś czasem u niej pojawia się ten wątek. Nie wszyscy są podli u niej...ale ja zaczęłąm Lilią wśród cierni i myślałam, ze zejde od podłosci i paskudnosci ;p

Fringilla napisał(a):nie zmilcz Agreście (i jeszcze pl?)

No tak jak pinks napisała, w naszym wydaniu to jest raptem sprzed dwóch lat... więc u nas się pojawiło po prawie 30 latach, no a ja dostałam za coś tam, sama bym nie kupiła Aha, to Szantaż był.

Wrażenia spisywałam i wtedy na bieżąco, więc nic nowego nie wymyślę, ale - nie wiem czy to jest podobne do innych książek Jordan, ale z pewnością jest podobne do wzorców HŚŻ, śfini i mopa, które gdzieś tam leżą w Sèvres. On, przekonany o jej zepsuciu moralnym i puszczaniu się na lewo i prawo, ona, która nie piśnie ani słowa o swojej niewinności, choć nie ma żadnego powodu, żeby to ukrywać. Oczywiście kiedy on już się dowie, że była dziewicą, to obrazi się jeszcze bardziej, bo na pewno chciała go wykorzystać do zdobycia doświadczenia seksualnego. Itd itp, a no i oczywiście ona obowiązkowo samej siebie nienawidzi za to, że jej ciało ją zdradza itd, bo ją taka śfinia kręci.

A to wszystko tak brzmi rozbuchanie, ale w książce jest bardzo cieniutkie, powierzchowne. Wielowymiarowości nie zarejestrowano. Papier do bólu.

Zanim mnie fanki zaczną besztać - piszę o tej jednej, konkretnej książce. Może inne są lepsze, ale o tej mojego zdania nic nie zmieni

A mnie to zastanawia :

http://www.matras.pl/grzechy-2.html#

Fringilla napisał(a):nie zmilcz Agreście (i jeszcze pl?)

hm, no więc oba dzieła (i parę innych, z którymi miałam do czynienia w przeszłości) to na jedno kopyto...

Mogę prosić o tytuły?

to proszę wszystko co wydano u nas we wczesnym Special (niektóre w typie Bradford-Taylor), ze 2 pierwsze białe (jedna palmerowata ale jednak po brytyjsku z tradycją, dziedzictwem itepe) i Crightonów
może zadziałał efekt świeżości ale i tutaj zauważyłam, że bohaterki były na tyle "mocne", że nikt nadal nie rozróżnia tych książek po facetach- oprócz nieszczęsnego Maksia co podążał w stronę światła mówi się historia tej albo tamtej
duży plus za Olivię C. i jej autentyczne problemy emocjonalno-rodzinne oraz za profesora, który wcale nie dręczył się własnymi zabiegami o studentkę
a u Palmer zawsze rozróżniamy po facetach i żeby jeszcze było po czym- typ "mama nie kochała taty" fakt, ze z oddali widać lepiej

ale jak wspomniałam, te sprzed i po wyczyny Jordan wywalałam do kosza- w tym całą kolekcję i wszystkie milionery zdaje sie, że również wspomniane przez Agrest niewiadomoco
oprócz Lilii- ta mnie ubawiła setnie, oceniłam produkcję wysoko