ROMANSOHOLICZKI

Małgorzata Gutowska-Adamczyk

O Autorce

Małgorzata Gutowska-Adamczyk jest absolwentką Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST (obecnie Akademia Teatralna), w przeszłości była nauczycielką języka polskiego i łaciny, a także współwłaścicielką firmy handlowej.
Zadebiutowała jako scenarzystka serialu Tata, a Marcin powiedział…

Przez krótki okres była nauczycielką języka polskiego i łaciny w Liceum Ogólnokształcącym w Mińsku Mazowieckim.

Jest autorką bestsellerowej trzytomowej sagi Cukiernia Pod Amorem, a także powieści: 110 ulic, 220 linii, Niebieskie nitki, 13. Poprzeczna, Wystarczy, że jesteś, Serenada, czyli moje życie niecodzienne, Mariola, moje krople... oraz miniaturki Jak zabić nastolatkę (w sobie)?, której wersję sceniczną pt. Czterdziestka w opałach można oglądać w warszawskim teatrze Kamienica w brawurowej interpretacji Katarzyny Żak.

Autorka jest laureatką nagrody "Książka Roku 2008", przyznawanej przez Polską Sekcję IBBY, za powieść 13. Poprzeczna.

Jest żoną reżysera filmowego, Wojciecha Adamczyka. Ma dwóch synów: Macieja i Piotra.

Twórczość

Cykl "Cukiernia Pod Amorem"

Cukiernia Pod Amorem: Tom 1: Zajezierscy
Cukiernia Pod Amorem: Tom 2: Cieślakowie
Cukiernia Pod Amorem: Tom 3: Hryciowie
Cukiernia Pod Amorem. Ciastko z wróżbą

Cykl "Fortuna i namiętności"

Klątwa
Zemsta

Cykl Podróż do miasta świateł

Podróż do miasta świateł: Róża z Wolskich
Podróż do miasta świateł: Rose de Vallenord

Ciekawostki
Małgorzata Gutowska-Adamczyk i Filmweb.

Strona www:
http://www.blogguci.blogspot.com/
http://cukierniapodamorem.blogspot.com/

Nastolatką będąc przeczytałam na pewno "Niebieskie nitki" oraz "110 ulic".Co do innych tytułów pamięć mnie zawodzi.
Akcja "Niebieskich nitek" w moim Mińsku się toczy,a wikipedia mówi,że pani Gutowska-Adamczyk była kiedyś nauczycielką w jednym z mińskich liceów :wink:

I co, fajne? Nabyłam dawno temu w antykwariacie, ale jakoś leży zapomniane.

Też jakoś nie czytałam.

właśnie udało mi się przeczytać ostatnią część Cukierni pod Amorem,wcześniejsze czytałam sporo wcześniej,a na ten ostatni musiałam sporo sie wyczekać...No i się zawiodłam...To ma być koniec?Takie wszystko rozgrzebane?Tak się nie robi.Przydałby sie jeszcze czwarty tom,np o Idze.Bo niby historycznie większość jest wyjaśniona,wiadomo w jaki sposób Celina dorobiła się cukierni,jakie miała losy ona i jej przodkowie,ale współcześnie tez sporo się dzieje i to wszystko zostaje w zawieszeniu...Kurczę,miałam nadzieję,że wszystko się wyjaśni i jakoś zgrabnie zakończy,a tu,doopa zbita

Może jeszcze coś dopisze?

no mam taką nadzieję,choć początkowo było to opisywane jako trylogia...Ale skończyło sie w takim momencie,że wręcz prosi się o ciąg dalszy...

Albo autorka nie końca przemyślała, albo historia ja przerosła, rozrastając o kolejne szczegóły...
Miałam kiedyś za nią się zabrać.

jak dla mnie fajnie się czyta.Lubie takie pomieszanie przeszłości z teraźniejszością,tym bardziej że to co było kiedyś rzutuje na to co jest teraz.Ciekawi bohaterowie,różne epoki,historyczne tło...To jest coś jak pomieszanie książki historycznej z obyczajówką.W dodatku wybory poszczególnych bohaterów maj wpływ na całą rodzinę.Bardzo mi sie to podobało.Podobnie jest zreszta w Róży z Wolskich,jest ona poniekąd związana z Cukiernią,bo sama Róża epizodycznie występuje w Cukierni właśnie...Nie czytałąm jeszcze Rose de Vallenord,czekam,aż biblioteka sie wykaże i kupi...

podobno Rose bardzo wciągająca jest

moja mama czytała prawie że ciurkiem.
A Cukiernia, napisana jest dobrze i tak właśnie pochłaniająco. Tylko 1 tom mam za sobą ale chętnie wrócę. Zwłaszcza do tej przeszłości bo to jednak jest nasza historia, mam wrażenie że dobrze oddana. No i obejmująca ciekawy okres

sporo jest tam historii,choćby powstanie styczniowe,pierwsza i druga wojna...Albo taka Kinga,która wychodzi za Rosjanina,choć wie,że spotka ja za to ogólne potępienie...

to doczytałam. Ta Kinga to była siostra matki Tomasza prawda? Tomasz też nie ma takiego szlachetnego pochodzenia jeśli dobrze pamiętam.
Ale podejrzewam że tak się właśnie wtedy działo. A że do tego jest to dobrze napisane to warto czytać.

Dziewczynki, któraś jeszcze czytała/ma w planach Cukiernię pod Amorem?
Może to nie taki romans klasyczny jak czytamy, ale tło historyczne, opisy tego życia szlacheckiego potem wojny i już nie takiego przepychu.... Dobrze się to czyta

Moja siostra ma w wersji audio, ale mówi ,że lepiej czytać bo na początku można się pogubić, ale książka wciągająca, tajemnica, trochę kryminału i romans.

i ma rację

postaci jest fura i powiązań też, dlatego lepiej mieć książkę drukowaną, ze spisem postaci i drzewkiem na końcu

dokładnie tak, tajemnica, kryminał, zagadka, ciekawostki i ciągle coś się dzieje

Niby miałam w planach i możliwe, że kiedyś za to się wezmę, ale nie sądzę, aby to było w najbliższym czasie – chyba że samo mi w ręce wpadnie.

Kawo, nie jest to książka lekka, ale warta lektury. No i nad nią się trzeba skupić więc gdy nie masz czasu na czytanie i potrzebujesz czegoś tylko tak na moment to to nie jest to

ale miej w pamięci. Mnie to wepchnęła mama, początkowo byłam nastawiona sceptycznie, potem pierwszy tom łyknęłam i zaczęłam drugi. Miałam przerwę bo kończę drugi tom po niemal roku, ale ciągnęło mnie coś do niej

Sama w sobie historia mnie nie interesuje, przynajmniej na razie, ale ciekawi mnie styl autorki.

styl...Ciekawie pisze, dobrze się to czyta. Jak są czasy współczesne to pisze językiem współczesnym, jak dawne czasy, to stylizuje

Tyle że jedne autorki czyta się dobrze, a inne już nie, ale wręcz tak jakoś nieszczególnie.