ROMANSOHOLICZKI

Tess Gerritsen



O Autorce

Tess Gerritsen (ur. 12 czerwca 1953 w San Diego) – współczesna amerykańska pisarka, z zawodu lekarz internista.

Po studiach praktykowała w Honolulu na Hawajach, wraz z mężem – Jacobem Gerritsenem, także lekarzem. W 1987 opublikowała pierwszą powieść, romans z wątkiem kryminalnym, a potem kolejno osiem książek o podobnej tematyce.

Kariera pisarska Gerritsen nabrała rozpędu w 1996, gdy ukazał się jej pierwszy thriller medyczny Harvest (Dawca), do którego prawa filmowe zakupiła wytwórnia Paramount. Dzięki odniesionemu sukcesowi mogła zrezygnować z praktyki lekarskiej. Wydała m.in. powieści: Grawitacja (1999), Skalpel (2002), Grzesznik (2003), Sobowtór (2004), Autopsja (2005) i Klub Mefista (2006).

Książki Gerritsen ukazały się w przekładzie na 20 języków i regularnie pojawiają się na listach bestsellerów w USA i Europie.



Twórczość

Wydane u nas:

Ciało
Czarna loteria
Grawitacja
Igrając z ogniem
Kształt nocy
Młodość dla wybranych, wydana również pt. Infekcja
Nigdy nie mów żegnaj, wydane również pt. Prawo krwi
Ogród kości
Opary szaleństwa, wydane również pt. Nosiciel
Osaczona
Poe i ja w kinie (w antologii W cieniu mistrza)
Sen o miłości, wydany również pt. Z zimną krwią
Telefon po północy, wydany również pt. Telefon o północy
Zagrożenie, wydane również pt. Bez odwrotu
Żniwo, wydane również pt. Dawca

Labirynt kłamstw to książka zawierająca w sobie:

• Telefon o północy
  
• Bez odwrotu
Bez skrupułów to książka zawierająca w sobie:

• Z zimną krwią
• Czarną loterię

Cykl "Tavistock Family"

1. Śladem zbrodni
2. Złodzieje serc, wydani również pt. Ścigana

Cykl "Jane Rizzoli & Maura Isles"

1. Chirurg
2. Skalpel
3. Grzesznik
4. Sobowtór
5. Autopsja
6. Klub Mefista
7. Mumia
8. Dolina umarłych
9. Milcząca dziewczyna
10. Ostatni, który umrze
11. Umrzeć po raz drugi
12. Sekret, którego nie zdradzę

W oryginale:

Series
Tavistock Family

1. In Their Footsteps (1994)
2. Thief of Hearts (1995) aka Stolen

Jane Rizzoli and Maura Isles

1. The Surgeon (2001)
2. The Apprentice (2002)
3. The Sinner (2003)
4. Body Double (2004)
5. Vanish (2005)
6. The Mephisto Club (2006)
7. Keeping the Dead (2008) aka The Keepsake
8. Ice Cold (2010) aka The Killing Place
   8.5 Freaks (2011)
9. The Silent Girl (2010)
   9.5 John Doe (2012)
10. Last to Die (2012)
11. Die Again (2014)
12. I Know a Secret (2017)

Novels

Adventure's Mistress (1985)
Love's Masquerade (1986)
Call After Midnight (1987)
Under the Knife (1990)
Whistleblower (1992)
Never Say Die (1992)
Presumed Guilty (1993)
Peggy Sue Got Murdered (1994) aka Girl Missing
Harvest (1996)
Life Support (1997)
Bloodstream (1998)
Gravity (1999)
The Bone Garden (2007)
No Rest for the Dead (2011) (with Jeff Abbott, David Baldacci, Sandra Brown and others)
Playing with Fire (2015)

Omnibus

Three Complete Novels (1992)
Temperature Rising (1994)
Heatwave (1998)
Something to Hide (1999)
Impulse (2000)
Stolen Memories (2001)
Take 5, Volume 4 (2001)
Family Passions (2002)
Unveiled (2002)
Double Impact (2003)
Don't Talk To Strangers (2009)

Series contributed to
Her Protector

2. Keeper of the Bride (1996)

Ciekawostki
Tess Gerritsen i Filmweb.



Strona www:
http://www.tessgerritsen.com/

Matka Chrzestna: Janka

tak,czytałam kilka jej książek.Ostatnio chyba Mumię.Lubie to połączenie kryminału z medycyną

muszę się przyznać, że nic jej nie czytałam..xD choć mam zamiar..xD

Baardzo dużo z tego już przeczytałam. Docelowo mam zamiar zaliczyć wszystkie. To dokładnie moje klimaty.
Medycyny w książkach zupełnie nie lubię, a u Tess Gerritsen wyjątkowo mi nie przeszkadza.

Zaczynała od pisania harlequinów. I wydaje mi się, że nie w każdym był wątek medyczny, ale nie będę się kłócić, bo mogły tam wystąpić jako wątki poboczne, których nie pamiętam. W Telefonie po północy raczej na pewno nie było. W Nigdy nie mów żegnaj też mogło nie być.

Tę serię Rizzoli + Isles mam całą po niemiecku. Zaczęłam ją kupować w czasach, gdy nie czytałam wcale (z braku czasu), a książki kupowałam na zapas. Miałam zwyczaj, że z każdego nowego odwiedzanego miasta przywoziłam książkę. I z każdej lotniskowej księgarni też. Nazwisk pisarek nie znałam wcale, książki do kupienia dobierałam po blurbach. Pewnego dnia je posprzątałam i okazało się, że najczęściej w ręce wpadały mi książki Tess Gerritsen, Janet Evanovich i Mary Higgins Clark.
Dwie pierwsze autorki okazały się moimi ulubienicami również wtedy, gdy zaczęłam już czytać.

Jednak, żeby było śmieszniej, to serii Rizzoli Isles nie przeczytałam do dziś. Ze dwie części odsłuchałam w wersji audio po niemiecku, nie po kolei, bo ja kiedyś miałam zawsze takiego pecha, że za późno dowiadywałam się, że coś jest częścią serii. Teraz tego bardzo pilnuję.
Te, co przesłuchałam podobały mi się mniej, niż książki pojedyńcze, które wydają mi się łagodniejsze.
Te pojedyńcze po prostu uwielbiam. Szczególnie Sen o miłości i Złodzieje serc.
Telefon po północy, Czarną loterię i Nigdy nie mów żegnaj też mogę z czystym sumienniem polecić, szczególnie komuś, kto ma ochotę na lekką sensację w połączeniu z wątkiem miłosnym.

Wiesz, aż zajrzę to "Telefonu o północy" i "Nigdy nie mów żegnaj" czy czegoś tam nie ma w związku z medycyną jak np: sekscje zwłok...

Sekcja występuje prawie w każdym kryminale lub sensacji, to byłoby za mało, by liczyć to jako wątek lub zaliczyć książkę do medycznych.
Ale sprawdź, jeśli możesz, bo ja nie mam tych książek przy sobie. Ciekawa jestem, czy dobrze pamiętam.
Złodzieje serc też niekoniecznie mają powiązania z medycyną. Całkiem pewna nie jestem. Już nie pamiętam dobrze. To była druga część serii, której pierwszej nie było w PL i właśnie przy tej, co się nie ukazała, jestem bardziej pewna, że obyło sie bez medycyny.

No to skoro tak to zrobimy małą edycję A ja sobie sprawdzę te dwie A wiesz mam całe naręcze z biblioteki

Edit:
Chyba tak będzie lepiej co? Żeby kogoś w błąd nie wprowadzić.

Nie, raczej nie edytuj tego pierwszego postu. Te wątki medyczne naprawdę u niej mocno wystepują.

Np. Sen o miłości miał dużo wspólnego z medycyną, bo główną bohaterką była pielęgniarka i szpital tam odegrał decydującą rolę. Jednak te wątki medyczne pozostają w cieniu. Stanowią tło dla akcji. Zupełnie nie przeszkadzają. Akcja i miłość są ważniejsze.

Ja wiem wiem.. Nie chodziło mi o kompletne usunięcie tylko użycie słowa w większości a nie zawsze Bardzo mi się podobało jak na razie, ale jestem ciekawa co przedstawia dalej ona w swojej twórczości.. Medyczne prezentuje dlatego, że ma taki zawód Chociaż chyba go już nie praktykuje... Lecz z tego co widzę to coś tam wplata trochę medycyny sądowej, to jakiś lekarz. Przynajmniej jak do tej pory w czytanych przeze mnie... Muszę nadrobić zaległości w jej twórczości jeszcze

Ja też nie miałam jeszcze przyjemności

Na pewno świetna jest do przeczytania "Czarna Loteria" to mogę polecić bez wyrzutów sumienia

Osaczoną zaczynałam ze trzy razy i nie mogłam skończyć. Wreszcie się zawzięłam.
Efekt końcowy nie za bardzo. Liczyłam, że będzie dobra, bo nawet wczesne książki Tess Gerritsen takie są, ale nie, słabiutka.
Jest morderstwo. Nie wiemy, kto zabił. Co 5 minut dostajemy nowego podejrzanego, którego za chwilę coś uniewinnia. Dostajemy wtedy nowego i tak w kółko. To trochę męczy. Wszyscy mogli mieć motyw, wszyscy mieli sposobność. U Agathy wyszłoby cacko. Tess zmarnowała pomysł.
Na koniec nie ma efektu "O!" ani "Acha!" z klepnięciem się w czoło, tylko jest efekt, "OK, niech już będzie, i tak obojętne". I ulga, że już się skończyło.

No własnie ja zaliczyłam już 2 podejścia "autobusowe" i wylądowałam na 156 str. z 300 czyli jakoś w połowie i się zastanawiam o co tu chodzi? Też nie jestem za bardzo usatysfakcjonowana z tego co już do tej pory zdążyłam przeczytać.

Dokończ koniecznie. Warto dla tej ulgi, którą się wtedy poczuje.

Przeczytałam ze dwa tysiące kryminałów. Mam porównanie. Powiedziałabym, że ten był najsłabszy z wszystkich.
Słabszy niż musztarda stołowa.

Przeczytałam bardzo mało romansów, trochę więcej harlequinów. Też mam jakieś porównanie. Może słabe, ale mam. Powiedziałabym, że romans w Osaczonej był jednym z najgorszych. Między bohaterami nie było niczego. Żadnej chemii. Autorka ich zmusiła do związku. Czyli ich zgwałciła.

O Boże. Nie strasz mnie tak Janko, bo już mi się odechciewa kontynuacji.

Ja też już mnóstwo różności zaliczyłam i muszę przyznać, że romansu nie wyczuwam jeszcze. Kryminał nie wiem jak mogę to już ocenić.

Może dziś skończę. Idę poszukać w torbie.

Szukaj, kończ i orzeknij.
Ciekawa jestem Twojego zdania.

Janko skończyłam, chodź kilka razy musiałam przerwać wreszcie dobrnęłam do końca. To moje małe podsumowanie



Notka wydawnicza

Zabiła.
Taki zarzut usłyszała Miranda Wood, kiedy w jej własnej sypialni znaleziono zakrwawione ciało byłego kochanka Richarda Tremaina. Obok zwłok leżał nóż kuchenny, którym zadano ciosy. Podejrzane jest również to, że ktoś anonimowo wpłaca za nią sporą kaucję. Miranda musi udowodnić swoją niewinność, mimo że wszystko świadczy przeciwko niej. Walcząc o dobre imię, odkrywa krok po kroku mroczną sieć kłamstw, szantażu i korupcji. Ale jest ktoś, kto zrobi wszystko, żeby prawda nie wyszła na jaw. Im bardziej Miranda zbliża się do rozwiązania zagadki, w tym większym jest niebezpieczeństwie. W końcu sama staje się celem mordercy.

MOJE

Książkę oceniłabym w skali biblionetkowej na jakieś może 3,5.

Książka ma zawiłą fabułę do ostatniej chwili nie wiadomo tak naprawdę kto zabił Richarda. Troszkę za duży wybór bohaterów i ich rozwiniętego udziału, za dużo. Jak nie wdowa po zamordowanym to jej ojciec, jak nie jej ojciec to redaktor naczelna Jill, jak nie Jill to znowu Tony jakiś tam(związany ze sprzedażą nieruchomości), jak nie Tony to znowu Miranda(bohaterka niesłusznie oskarżona oczywiście o zabójstwo Richarda). Tak naprawdę książka mogłaby się zakończyć na tym, że to Jill zabiła i że np nie złapała jej policja tylko zdążyła dojechać do domu Ann gdzie przebywa Mirandą i tam ja troszkę poturbować a Chase mógłby ją tam uratować, takie coś bardziej idyllicznego. A nie dalej Ann zamieszana. Ile tych podejrzanych. Masakra. Czuć lekką przesadę. Nie pasował mi też moment a może i momenty gdzie ona urywa akcję i nagle wszyscy są w pokoju a poszkodowany leży na kanapie i nie ma, że tak powiem kontynuacji i opisu tego co się działo gdy Miranda rusza na ratunek Chasowi, który poszedł szukać zbira do tego lasku. Jest urwane, że niby ma zamiar, a potem scena z kanapa guzem na głowie Chasa i nic więcej. Zawiodło mnie to.

W sumie wątek miłosny jest zatarty, nie ma tak zwanej chmurki erotyzmu, jest napisane, że całuje ją, że uprawiają seks, ale tak naprawdę nie ma nakreślonego dosadniejszego opisu i może dlatego tak to odbierasz Janko. Dziwne zakończenie, z którego tak naprawdę nic nie wynika. Scena końcowa na tym promie to jakaś porażka. Brakuje może jakiegoś epilogu.

Książka rozkręciła się chyba tak naprawdę w akcji w momencie gdy Chase i Miranda zamknięci w piwnicy mają spalić się żywcem, potem jakoś akcje się szybko toczy i czytanie idzie szybko, ale jest to dopiero od 100 którejś strony Tylko ten wątek z tą Ann, chociaż udało się autorce mnie zaskoczyć mordercą.

Cóż książka dobra do przeczytania na raz. Nie sądzę, żebym do niej wróciłam. Przeczytałam i odłożę na półkę.

to może dobrze,że wstrzymałam się z zakupem.Poczekam na biblioteczną wersję

No ja złapałam ją już w bibliotece Tyle, że z darmowymi książkami, więc muszę miejsce jej na półce znaleźć

Scena z pożarem jest dobra, ale w niektórych pozostałych jak m.in. w tym lesie odnoszę wrażenie, że jest urwana akcja.

ewa.p napisał(a):to może dobrze,że wstrzymałam się z zakupem.

To nawet bardzo dobrze.

duzzza22 napisał(a):Scena z pożarem jest dobra, ale w niektórych pozostałych jak m.in. w tym lesie odnoszę wrażenie, że jest urwana akcja.

Pożar też mi się podobał. (Było jeszcze parę miejsc całkiem do rzeczy.)
A w lesie również mi czegoś zabrakło.

duzzza22 napisał(a):W sumie wątek miłosny jest zatarty, nie ma tak zwanej chmurki erotyzmu, jest napisane, że całuje ją, że uprawiają seks, ale tak naprawdę nie ma nakreślonego dosadniejszego opisu i może dlatego tak to odbierasz Janko.

Nie, brak opisów seksu nigdy mi nie przeszkadza. Ja do romansów przyszłam od chicklitów, a tam nigdy ich nie ma. Jak książka jest dobrze napisana, to jednym zdaniem można załatwić sprawę wątku miłosnego tak, że aż iskry lecą i książka w ręce się pali. Tutaj tej chemii między bohaterami po prostu wcale nie było.

Może i masz rację Janko. Mnie to w sumie tak bardzo nie raziło jak to co ujrzałam jako scenę końcową, nie byłaby chyba taka zła ta książka jakby autorka wymyśliła coś innego w zakończeniu. To jest samobójstwo dać książce takie zakończenie.

Ta z potrąceniem(nieudanym) też była całkiem całkiem, ale też mi coś tam urwało. Chyba już na końcu z tą staruszką i listem też mi czegoś zbrakło. Szczerze powiedziawszy to wygląda tak jakby książka została skrócona w kilku momentach. Może wydawnictwo tak ograniczoną wersję wydało, a oryginał jest bardziej kompletny.

Tak, to też jest bardzo możliwe, szczególnie, że to Mira, a Mira to samo zło.
Druga możliwość to taka, że książka także w oryginale była źle napisana, bo to stare dzieło pani Gerritsen. Jeśli się nie mylę, to był jej piąty harlequin.
Trzy pierwsze oceniam wysoko (na 2 z 3 punktów). Czwartego jeszcze nie czytałam. Osaczona to Zero (dużą literą, bo to wielkie zero). A następne to już same perełki.

skłaniam się przy skróceniu przez wydawnictwo

No właśnie ja też tak sądzę. Tą "Osaczoną" wznowili w tym roku u nas, bo widzę Warszawa 2012, a na pewno była już wcześniej A Tess napisała to w 1993 z tego co widzę na książce.

W każdym bądź razie ja się nie zrażam do autorki, dlatego że mam w pamięci jej "Czarną loterię", którą do tej pory bardzo lubię i zaglądałam do niej ponownie Będę szukać w jej twórczości kolejnych perełek(jak to Janko powiedziałaś), bo naprawdę fajnie pisze.

Lilia napisał(a):skłaniam się przy skróceniu przez wydawnictwo

Nawet jeśli wydawnictwo coś tam napsuło, nawet jeśli napsuło dużo, to i tak nie da się wytłumaczyć tym największej wady tej książki. To wskazywanie palcem co chwilę na kolejnych podejrzanych było po prostu bez sensu. Z założenia to miały być zwroty akcji. Niestety ten efekt nie wyszedł. Jesli chodziło o to, żeby trzymało czytelnika w napięciu, to trochę nawet trzymało, ale niczego nie wnosiło do treści. Rezultatem jest przesyt. To po prostu bardzo słaba książka.

duzzza22 napisał(a):No właśnie ja też tak sądzę. Tą "Osaczoną" wznowili w tym roku u nas, bo widzę Warszawa 2012, a na pewno była już wcześniej A Tess napisała to w 1993 z tego co widzę na książce.

Nie, nie było jej wcześniej. To była nowa nowość.

duzzza22 napisał(a):W każdym bądź razie ja się nie zrażam do autorki, dlatego że mam w pamięci jej "Czarną loterię", którą do tej pory bardzo lubię i zaglądałam do niej ponownie Będę szukać w jej twórczości kolejnych perełek(jak to Janko powiedziałaś), bo naprawdę fajnie pisze.

Ja też się absolutnie nie zamierzam do niej zrazić. Będę głosić jej wielkość i czytać dalej.