ROMANSOHOLICZKI

Laura Griffin



O Autorce

Laura Griffin to autorka bestsellerów "New York Timesa" i "USA Today". Zanim zaczęła pisać kryminalne romanse, była dziennikarką.

Wiele jej książek otrzymało prestiżowe nagrody, takie jak RITA(2010), Bookellers Best Award czy Daphne du Mauriel Award.

Obecnie mieszka w Austin, gdzie pracuje nad kolejna powieścią.



Twórczość

Wydane u nas:

Cykl "Tracers"

1. Nie do wykrycia
2. Nie do opisania
3. Nie do wybaczenia

W oryginale:

Series
Borderline

1. One Last Breath (2007)
2. One Wrong Step (2008)

Glass Sisters

1. Thread of Fear (2008)
2. Whisper of Warning (2009)

Tracers

1. Untraceable (2009)
2. Unspeakable (2010)
   2.5 Unstoppable (2012)
3. Unforgivable (2010)
4. Snapped (2011)
5. Twisted (2012)
6. Scorched (2012)
7. Exposed (2013)
8. Beyond Limits (2015)
9. Shadow Fall (2015)
10. Deep Dark (2016)
11. At Close Range (2016)
12. Touch of Red (2017)

Moreno & Hart Mysteries (with Allison Brennan)

1. Crash and Burn (2013)
2. Hit and Run (2014)
   2.5 Frosted (2015)
3. Lost and Found (2016)

Alpha Crew

1. At the Edge (2016)
2. Edge of Surrender (2016)
3. Cover of Night (2017)

Novels

Far Gone (2014)

Collections

Nightfall (2012) (in Guns and Roses: Murder She Writes Presents)

Novellas

Surrender at Dawn (2011)

Short Stories

Killer Eyes (2007)

Strona www:
lauragriffin.com

Czytałam Nie do wykrycia i bardzo mi się podobało Czekam sobie na Nie do opisania teraz i liczę na to, że poziom się nie obniży.

Nie do wykrycia , to świetny romans z wątkiem senacyjnym.

Alexandra jest prywatnym detektywem, która pomaga zacząć nowe życie , kobietom maltretowanym przez mężów. Teraz jedna z jej klientek znika i Alex jest przekonana, że została zamordowana przez męża-policjanta.
Prosi więc o pomoc dawnego znajomego Nathana, policjanta z wydziału zabójstw, który zna podejrzanego. Razem prowadzą śledztwo, które zaczyna odsłaniać coraz bardziej niebezpieczne tajemnice, a ich coraz bardziej zbliżać do siebie, kłopot w tym, że ona lubi seks, ale nie ma ochoty na stały związek.

Powieść bardzo dobrze napisana i mimo że nie trzyma w napięciu, to ciągle coś się dzieje, a zakończenie jest świetne.
Podobają mi się również postacie Alex i Nathana i ich burzliwy romans, a sama Alex z charakteru przypomina trochę Eve Dallas .
Czekam z niecierpliwością na dalsze książki z tego cyklu.

Nie do wybaczenia

Kiedy fatalnie rozpoczęty dzień kończy się kradzieżą samochodu, Mia Voss wierzy, że prześladuje ją zwykły pech. Jako specjalistka od DNA Mia za punkt honoru obrała sobie wyeliminowanie ze społeczeństwa bezwzględnych morderców. Ale najwyraźniej sama stała się obiektem zainteresowania jednego z nich… Aby ochronić tych, których kocha, musi celowo zszargać swoją reputację i podjąć ryzyko, że morderca pozostanie na wolności.

Data wydania: wrzesień 2012

Już jakieś trzy tygodnie męczę Nie do opisania. Jak dalej będę w tym tempie czytać, to akurat skończę, gdy wadadzą nową.

Skończyłam Nie do opisania i jestem pod wrażeniem. Długo nie mogłam zaskoczyć, książka mnie początkowo zmordowała. Dopiero w momencie, jak Elaina rozwiązała zagadkę ważki, wciągnęłam się na maksa.
To świetny kryminał, świetna sensacja, nawet odrobinka thrillera tam była.
Wątek miłosny taki se, nic wielkiego. Bohaterowie też czasem wydają się niedopracowani, szczególnie ci grający drugoplanowe role. Ale to może dlatego, że będą kiedyś bohaterami swoich tomów i się wtedy dopracują.
Spodobał mi się Ric Santos, który będzie bohaterem trzeciej cześci. Dla niego na pewno po nią sięgnę. Po dalsze prawdopodobnie też. A myślałam przez pierwszą połowę drugiego tomu, że szybko zakończę współpracę z autorką.

Podobnie jak Nie do wykrycia, tak i Nie do opisania jedną rzeczą mnie do siebie zraża. Mianowicie nie lubię, gdy bohaterkom dzieje się wielka krzywda. Wolę, gdy po ryjach napierniczają się faceci. Tu kobiety wprawdzie się nie biją, ale są bite, maltretowane (w pierwszej części są wzmianki o tym, że wcześniej bohaterka była bardzo mocno pobita), duszone, cięte nożami po twarzy, napadane itd itp. Wolę bohaterki, niekoniecznie zaraz zapakowane w watę, ale ostrożniejsze. Te tutaj się pchają w każdą niebezpieczną sytuację i wychodzą z nich poszkodowane. (Stephanie Plum już mnie do takiego postępowania przyzwyczaja od kilkunastu tomów, ale i tak nie lubię. Jak, uciekając z palącego się budynku, pozdzierała paznokcie do krwi, to mnie do dziś boli.)
Szczególnie, że tutaj było to wszystko na serio. Na bardzo mocno serio. W tych książkach nie ma niczego do śmiechu. To mocne, poruszające ciężkie tematy, kryminały. Na pewno warte przeczytania. Rzetelnie napisane.

Nie do wybaczenia
Fajny romans z kryminałem Kolejny raz się nie zawiodłam Szkoda, że nie ma nic nowego jej w zapowiedziach Chciałabym dowiedzieć się o Jonahu i Sophie więcej

A ja nie doczytałam trzeciej części. Utknęłam po drodze jak zwykle w seriach. Zmogło mnie z powodu techniczności opisów i procesów. Za dużo teorii kryminalistyki, za mało akcji i śledztwa.
Może to by mogło być ciekawe, ale dla mnie nie było. Pewnie już do niej nigdy nie wrócę. To chyba jedyny kryminał w życiu, jakiego nie doczytałam. Umiem przerwać inne książki w połowie, ale kryminały zawsze doczytuję, żeby poznać przestępcę. Tu wolałam się nigdy już tego nie dowiedzieć, byleby już tylko nie musieć czytać dalej.
Nie mówię, że to zła książka, jednak na pewno nie dla mnie.

basik napisał(a):Nie do wykrycia , to świetny romans z wątkiem senacyjnym.

Alexandra jest prywatnym detektywem, która pomaga zacząć nowe życie , kobietom maltretowanym przez mężów. Teraz jedna z jej klientek znika i Alex jest przekonana, że została zamordowana przez męża-policjanta.
Prosi więc o pomoc dawnego znajomego Nathana, policjanta z wydziału zabójstw, który zna podejrzanego. Razem prowadzą śledztwo, które zaczyna odsłaniać coraz bardziej niebezpieczne tajemnice, a ich coraz bardziej zbliżać do siebie, kłopot w tym, że ona lubi seks, ale nie ma ochoty na stały związek.

Powieść bardzo dobrze napisana i mimo że nie trzyma w napięciu, to ciągle coś się dzieje, a zakończenie jest świetne.
Podobają mi się również postacie Alex i Nathana i ich burzliwy romans, a sama Alex z charakteru przypomina trochę Eve Dallas .
Czekam z niecierpliwością na dalsze książki z tego cyklu.

zgadzam się

świetna książka, lubie takie, do końca mnie trzymała w niepewności.
a przez przypadek odkryłam ta pania i chętnie zapoznam sie z kolejnymi książkami