ROMANSOHOLICZKI

Ona miała kiedyś męża-świnię (i to świnię do kwadratu), przez którego stała się zakompleksiona i kompletnie nie wierzy w swoją kobiecość. Prowadzi coś w stylu domu zastępczego. W chwili, kiedy ją poznajemy, ma u siebie chyba dwoje dzieci, z czego jedno jest chłopcem. Jej dom wymaga remontu.
On ma za sobą tragiczną historię - chyba kiedyś stracił dziecko w jakimś wypadku i chyba się po to potem obwiniał. Zatrzymuje się u niej (nie pamiętam, czy przyjechał w odpowiedzi na jakieś ogłoszenie, czy niejako zatrzymał się w drodze "gdzieś") i pomaga w remoncie. Kiedy przyłapuje wspomnianego chłopca na próbie zapaleniu papierosa, chce go oduczyć palenia tak, jak jego kiedyś oduczył ojciec (chyba) czyli nieco przymusza chłopca do wypalenia całej paczki (chłopiec dość szybko zaczyna źle się czuć i wymiotuje, co skutkuje niechęcią do kolejnego papierosa). Główna bohaterka wchodzi do szopy, gdzie obaj siedzą i widzi, jak mężczyzna trzyma paczkę papierosów i jak chłopiec sięga po papierosa zachęcony przez mężczyznę. Nie wiedząc o podstępie mężczyzny wychodzi z założenia, że ten po prostu zachęca chłopca do nałogu a tym samym stanowi dla dziecka zagrożenie. Reaguje gniewem, zaczyna wrzeszczeć na mężczyznę. On później wyjeżdża bez słowa (nie pamiętam, czy w efekcie tego zajścia, czy też po drodze wydarzyło się coś jeszcze) ale musi zawrócić, kiedy okazuje się, że ma pasażera na gapę - podopiecznego głównej bohaterki, który chce z nim zostać już na zawsze. Wraca do kobiety i już tam zostaje. Tyle pamiętam.

Oooo brzmi ciekawie nikt nie zna

A ja to nawet ostatnio czytałam, ale jaki tytuł

Nie był on przypadkiem Włochem?

To wie zeph ale jej nie ma. Klarku dumaj bo zaciekawil mnie opis i

Fanko, tez zaciekawiona jestem opisem. Cała nadzieja w klarek.

Bop hop Klarku !!! Dumasz nas tytułem

fanko, dzisiaj nie dumam nad niczym mam zamrożony mózg, ale wiesz, że o tym pamiętam, męczy mnie

To dziś nie myśl
A ja spokojna ze pamietasz znikam robotac I uczyc sie

Księżycowa Kawa napisał(a):Nie był on przypadkiem Włochem?

Chyba nie... nie pamiętam, prawdę mówiąc.
Ale za to przypomniało mi się coś innego! I nie wiem, jak mogłam o tym zapomnieć... Była scena, kiedy on wstaje jakoś strasznie wcześnie rano i widzi ją na werandzie w takim niebieskim, miękkim szlafroku. A nie wiem, jak mogłam o tym zapomnieć, bo przez tę scenę miałam jobla na punkcie niebieskich szlafroków i strasznie chciałam takowy mieć. A, i ona była chyba blondynką o delikatnej urodzie, jeśli dobrze pamiętam.

kurcze, kojarzy mi się, krótkie to było.

No dosyć krótkie Aż szkoda, bo fajny romansik

Nie wiem dlaczego ale kojarzy mi się z Macomber

Sprawdziłam, ale żadna jej książka nie pasuje do opisu.

No to hop hop Klarku dumasz ?

Peggy Moreland - Anioł w za dużej sukience