Kto nie czytał niech nadrabia koniecznie. super romans.
Gówna bohaterka Janie jest zarąbista Kiedy się stresuje ,to dopada ją słowotok i cytuje niemalże wszystko jak z encyklopedii.
Na samym początku dowiadujemy się ,że chłopak ją zdradził. Tego samego dnia wylatuje też z pracy ,a świadkiem jej porażki jest Pan Ciacho,którego bohaterka uważa za ochroniarza pracującego w budynku. Drugie spotkanie naszych bohaterów mam miejsce w klubie ,gdzie Quinn ratuje ją z opresji. Później proponuje jej pracę i okazuje się ,że nie jest on zwykłym ochroniarzem a szefem firmy i ma względem niej pewne plany ...
Jakby kłopotów było mało ,pojawia się siostra kryminalistka,która jest bardzo podobna do Jane.Problem z rozróżnieniem ich ma pewien nieciekawy człowiek,który ma za zadanie złapać szurniętą siostrzyczkę i przyprowadzić ją do swojego szefa.
Na koniec zrobi się iście sensacyjnie

Jednym zdaniem ,to kupować ,wypożyczać i czytać -warto!

Lucy, a nie uważasz że książka dużo by zyskała, gdyby była choć ciutkę krótsza?

Mnie bardzo rozbawiła końcówka, jak się

także mi się obiło o uszy że to bardzo fajna książka

jestem w jej trakcie
w sumie teraz żałuję że kupiłam papier a nie ebooka. Na czytniku chociaż można sobie literki powiększyć (wiem, jęczę )

ale w kwestii bohaterki nie sposób się nie zgodzić. Jest totalnie do polubienia

Dziewczyny, jak oceniacie Quinna?

Mi się Quinn spodobał. Może nie jakieś - ach, oh, kocham go, ale do schrupania jak dla mnie

Trochę tylko żałuję, że nie można było poznać więcej jego myśli, w zamian za - nie ukrywam że cudne i śmieszne, ale czasem w zbyt dużych ilościach myśli Janie

narracja na zmianę
tak to się może sprawdzić i przekonałyśmy się nie raz że się sprawdza w ramach jednej książki oczywiście

No właśnie tutaj bardziej bohaterem zachwyca się bohaterka nie czytelniczka

Narracja naprzemienna w tej książce bardzo by się przydała ale Lilia coś chyba wspominała, że jest też część, gdzie Quinn jest narratorem

Dla mnie Quinn był spoko, ale takiej miny czytając o nim na pewno nie miałam -----

faktycznie.
ale to pewnie będzie ta sama historia tylko z jego perspektywy. Raz tylko coś takiego czytałam, u Lynn, było to fajne i w ogóle ale więcej nie chcę

no nie, do sporo brakuje

Perspektywa Camerona u J. Lynn była cudna. Jeszcze było takie coś u P. Douglas, w jej "Until you" i tutaj było coś niespotykanego, że bardziej mi się podobała perspektywa bohatera, niż bohaterki. To jest sztuka

Jeśli chodzi o Quinna, to chyba nie są te same wydarzenia, tylko dalej. Ale nie wiem

Chyba wolałabym mimo wszystko już zostawić ich w spokoju i poczytać o przyjaciołach Janie

była cudna bo ta historia była taka inna
w sumie jedna z moich pierwszych jak nie pierwsze NA ale nadmiar takich zabiegów by mi nie leżał już.

Może i dalej...
Ale i tak wolałabym tak jak mówisz o przyjaciołach. I wtedy losy Jaine i Quinna jako tło, drugoplanowo itd. Że wracają ale nie jako główni

Też bym tak chciała. Bo jeśli jego myśli będą rozwleczone tak jak Janie, do tego jeszcze tą samą czcionką, to chyba podziękuję

Myślę, że autorka ma potencjał, więc czekam na resztę części

Dalej jest część 1.5 (tak autorka ją nazwała), gdzie już jest POV ich oboje. Niby połówka, ale w ilości stron jest pełnowartościową powieścią, więc powinni u nas wydać.
Dochodzi do zaręczyn (matko, ile on się musiał namęczyć - negocjacje pierwsza klasa ), przygotowania do ślubu, ich imprezy przedślubne (cyrk na kółkach ) i ślub. Ta część jest jeszcze lepiej napisana, ma o wiele więcej humoru. Normalnie się ją połyka na raz z wiecznym bananem na twarzy

Jeśli to jest długie, to może też wydadzą. W sumie ciekawe

Chociaż i tak chyba wolałabym żeby pociągnęli cykl z przyjaciółkami Janie

Ta połówka jest potrzebna, by pociągnąć historię przyjaciółek. Wiecie, co dzieje się w Vegas nie zawsze tam zostaje

Nazwane połówką, ale to pełnowymiarowa powieść.

No to w takim razie muszą wydać tę "połówkę", inaczej być nie może



Kurcze. Jakie to normalne było. Wiecie, nikt nie umarł, nie było żadnych napalonych, wytatuowanych nastolatków. Bez zbędnych dramatów, traum i innych takich rzeczy też się obyło. Nie było to bynajmniej “ach, oh” - musicie przeczytać. Ja zwykle nawet nie przepadam za bohaterami z dziećmi na karku i innymi zobowiązaniami. Ale cieszę się, że przeczytałam tę książkę, bo to był po prostu taki normalny, fajny, dobry romans. Tylko tyle i aż tyle.

Becky, kobieta po 30tce, rozwódka (o byłym mężu można się wypowiadać samymi niezbyt cenzuralnymi słowami, więc sobie daruje). Troje dzieci na koncie, dorywcza praca i dom, który musi spłacać sama. Bohaterka niczym się niby nie wyróżnia, ale bije od niej takie ciepło, dojrzałość, mądrość, jest taka normalna, że człowiek chętnie umówiłby się z nią na piwo.

Ryan, któremu bliżej do 40stki, niż do bycia nastolatkiem, też z pozoru niczym się nie wyróżnia. Poza przecudną urodą oczywiście ale z niego także bije jakieś ciepło, spokój, dojrzałość. Koszmarni rodzice sprawili, że chłopak od młodości musiał radzić sobie sam. Kiedy na mocy testamentu dostaje pod opiekę Dani - córkę swoich dalekich krewnych jego świat staje na głowie.

Becky i Ryan początkowo nie mogą się porozumieć. Jednak po jakimś czasie dogadują się coraz bardziej (bohaterka zostaje opiekunką Dani). Ryan nie broni się przed uczuciem do Becky, która usilnie stara się trzymać bohatera na dystans. Jednak początkowe ich spory i kłótnie szybko przeradzają się w przyjaźń, którą oczywiście od miłości dzieli bardzo niewiele. Zwłaszcza, że między bohaterami mocno iskrzy. Jednak zanim skończy się HEA zarówno Ryan, jak i Becky trochę jeszcze muszą przeżyć, dotrzeć się i ogarnąć nie tylko swoje uczucia i oczekiwania, ale również poukładać relacje z dziećmi.

Bez fajerwerków się obyło, ale dobrze mi się to czytało. Można się i uśmiechnąć i wzruszyć. Taka spokojna, dojrzała miłość ludzi po przejściach. Na długi wieczór lektura jest w sam raz. Jedyne co, to czułam duży niedosyt pod względem motywu “kto się czubi ten się lubi", który jak mi się zdawało zastanę w tej książce (zbyt szybko przestali się ze sobą spierać). Ale to już się czepiam jak zwykle

Jak dla mnie taka 7/10.

Pochwały przyznane za posta: 4

W sumie to nie mogliby skrócić np. jej cytowanie różnych rzeczy,ale to było bardzo ciekawe.
Jakoś szybko mi kartki przelatywały i nie nudziłam się.

Było to fajne, zgadza się ale po pewnym czasie mam wrażenie, że miałam tego trochę dosyć w myśl zasady - co za dużo to nie zdrowo

Ancymonku, zaciekawiaś mnie tą Jackson, jakoś wcześniej na nią nie trafiłam
Po okładce pomyślałabym, że to historyk.

Alias spróbuj. Całkiem miły, normalny romans. Też myślałam, że to historyk, ale nie. Mniej więcej końcówka lat '90 ubiegłego wieku - tak sądzę

to w takim układzie muszą wydać koniecznie!
Oby tylko u nas się przyjęła ta książka, nie wiem jak jest na tę chwilę.

Ancymonku wciągam na listę te Poważne zamiary
brzmi zachęcająco

Wydawnictwa ma dalej wydawać tą serię, ale nie wiem czy polecą z przyjaciółkami, czy z tą polówką, ale skoro ta część jest ważna dla losów innych bohaterów, to myślę że wydadzą

Spróbuj sobie Sol. Nie mówię, że wielkie łaaaał, ale całkiem fajny, zwykły romans. Brakuje mi takich dzisiaj

„Dziewczyna mojego brata” K.A. Linde – jeśli dobrze pamiętam, że ktoś już pisał, że to jest nudne, z czym w zasadzie się zgadzam, ponieważ historia została ukazana banalnie, płytko i bez polotu. Nie podoba mi się ten tytuł, a jeszcze mniej, że ciągle tak przypominano, że ona dziesięć lat temu chodziło z drugim bratem, który obecnie jest żonaty. Robienie dramatu na siłę. Nie rozumiem, dlaczego to stale było podkreślane; nie miało to dla mnie sensu. Z drugiej strony to nie było to znowu tak źle napisane, żeby nie dało się czytać, szczególnie gdy w danej chwili nie ma się żadnych wymagań i nie szuka się nadmiernej wiarygodności, a także nie przeszkadza płytkość historii. Podobała mi się jedna scena, a mianowicie, gdy Jensen przyszedł na randkę z Emery i kwiaty, które miał ze sobą, zagarnęła pewna pięciolatka

Przeczytałam i popieram Cię Very. To był naprawdę fajny romans ja tutaj się spodziewam niewiadomo jakiego hardcoru, a dostałam zwykły, fajny romans z nutą pikanterii. Na pewno przeczytam drugą część

Na początku Spencer wydawał mi się ciutkę dupkowaty ale on był naprawdę słodki

Szanował kobiety, był rodzinnym i fajnym facetem

Też mi zabrakło strony bohaterki. Ja chętnie bym przeczytała tę książkę z narracją naprzemienną. I na początku trochę mnie wkurzała Charlotte, że tak się ale się nie będę czepiała

Polecam, kto jeszcze nie czytał. W morzu tych wszystkich dzisiejszych erotyków od siedmiu boleści to była perełka

Autor postu otrzymał pochwałę

mi również się podobało.

Nie powinnam tu wchodzić, bo to przecież nie moja bajka, ale kusicie