Jeszcze przeczytać jak przeczytać... Ale nie wymienilabym książki za to xD

Katiu, a to jeszcze jest w tomach wydawane przecież
zamiast jednego trzy, dojenie jeleni

Oj Sol, chyba z sześć nawet..

sześć ogólnie. A to może z jednego dwa a że trylogia to sześć
no ale generalnie z tego co widziałam to raczej o jednym to jest. Już chyba lepiej Starka poczytać

dzięki za radę, zrezygnowałam z wymiany

a zna ktoś może to?

Słyszałam, planowałam, ale jeszcze nie dotarłam do celu.

no właśnie ja nie znam, a mogę się wymienić.

Jak miałam wątpliwości, to czasem czytałam pierwszy rozdział, aby podjąć decyzję…

a wiesz że to dobry pomysł, dzięki

Na ogół to mi się sprawdza. Ciekawi mnie to, lecz nie miałam okazji za to się zabrać.

tyle książek, a czasu tak mało

To z całą pewnością, plus ciągle pojawiające się nowe

Tak, tylko trzeba zrobic jak w twoim podpisie,

Widziałyście to?



Sawyer Bennett nawinęła mi się jakiś czas temu w związku cyklem o sportowcach i zastanawiałam się, czy by nie zerknąć, a teraz okazało się, że tej autorki wydano coś po polsku.


Albo to:



Tytuł zwraca uwagę...

Pierwszą mam w planach O sportowcach? Masz namyśli ten cykl...?
https://www.goodreads.com/series/101253-off
Jeśli tak to ten cykl czytałam. Im dalej tym było lepiej.

To również mi mignęło przed oczami, ale mam na myśli: https://www.goodreads.com/series/125350 ... ury-hockey

Tego niestety nie znam

Może trafi mi się okazja, nigdy nie wiadomo.

Rzuciło mi się dzisiaj w oczy, kiedy przeglądałam lubimyczytać na pauzie pomiędzy zajęciami. Chyba trafi na moją listę wakacyjnych czytadeł. Może kogoś również zainteresuje:

Następne życie Atticus Lish


Opis:Nowy Jork. Zou Lei żyje na marginesie społecznym jako nielegalna imigrantka. Próbuje przetrwać, pracując ponad siły w podrzędnych chińskich restauracjach w niebezpiecznej okolicy. Każdego dnia zasypia na brudnym materacu w przeludnionym pensjonacie. Brad Skinner zmaga się z niestabilnością, traumą i zniszczoną psychiką po trzykrotnym pobycie w Iraku. Podróżując autostopem do miasta, ma nadzieję na wypędzenie z siebie demonów przeszłości. Gdy pewnego razu spotykają się na skraju Queens, oboje znajdują w tej drugiej osobie coś, czego od dawna szukali i pragnęli.

Z tej nieprawdopodobnej historii powstaje jedna z najmocniejszych i najbardziej cenionych powieści ostatnich lat.

To moja topka z września prezentuje się następująco:



Pełna ciekawostek, dyskusji o fenomenie serialu i gdybania pozycja dla fanów serialu - większych i mniejszych. Sprawdzone na mnie, mamie i siostrze!



Wyciskacz łez i tsunami emocji. Serio. Mam łzy w oczach, jak o tym piszę.



Można się było uśmiać, może dlatego, że po poprzedniej książce autorki nie miałam wysokich wymagań, a może dlatego, że po prostu ta jest lepsza od karasia.

Zbrodnię po irlandzku przeczytałam,ale jakoś mnie nie rozbawiła.Miałam wrażenie,że ten humor jest jakiś na siłę...

Tak! Miałam identyczne wrażenie Choć, kiedy później przeczytałam pierwsza książkę autorki, to ta 'po irlandzku' trochę zyskała w moich oczach

"Karaś" to całkowita tragedia, dramat i koszmar. Straszny bubel. Wstyd dla wydawnictwa, że w ogóle wydał to "coś" w postaci książki, czym sugeruje, że zawarty między okładkami tekst jest powieścią. No niestety, nie jest. Więcej akcji i sensu zawarte jest w książce telefonicznej, która też ma kartki i okładki, a na dokładkę jeszcze więcej bohaterów, więc można byłoby próbować wmówić czytelnikowi, że to powieść.

No, ja nie dałam rady tego doczytać. A pamiętam, że wzięłam to, bo widziałam wcześniej na Instagramie sporo zachwytów. W ogóle bałam się, że Wy na forum może to chwaliłyście, a że ja nie czytam za bardzo polskich, to się nie znam

Ja nadal nie rozumiem, dlaczego wydano "Karasia".
Każda książka powinna być napisana do końca przed wydaniem, a ta nie była. Był jakiś durny schemat i wstępny plan, a pani "pisarka" zapomniała stworzyć z tego wersję końcową gotową do wydania. Dlaczego w wydawnictwie nikt tego nie dostrzegł?

Nie wnikam w ogóle w gust czytelników i jeśli się komuś podobała lub nie, jeśli ktoś znalazł w niej humor lub dobrą zabawę, to jest mi to całkiem obojętne. Oceniam tylko stopień dopracowania powieści, który w tym wypadku jest zerowy. Tam nie można mówić w ogóle o powieści.
Zawartość powieści w powieści jest odwrotna niż zawartość cukru w cukrze.

A na dokładkę sam pomysł na książkę był strasznie naiwny, bo pani autorka połączyła w pary wszystkich przewijających się bohaterów, a kto jej został bez pary, to został zamordowany. Z książki wynika morał, że nie da się być singlem i przeżyć.