http://www.sylviaday.com/film-tv-music/ pojawił się trailer

Może się skuszę

trochę nie w temacie, Szczęściarz?

Nie czytałam tej książki z trailera, fajne to? Film zapewne bym obejrzała ale pierw wypadałoby znać książkę Jest u nas w PL?

kejti https://www.biblionetka.pl/bookSerie.aspx?id=21610

dziękuje a co powiecie o tym, czytaliście?

Czytałam te książki i powiem Ci, że już z nich nic nie pamiętam, jedynie, że w pewnym momencie było dużo scen sexu.

Tak samo jak Duzzza, ale chyba mi się podobało. Tak mi się kołacze, że miałam miłe wrażenia. Czytałam niedługo po ukazaniu się w oryginale.

ok, dziękuje za info tej autorki tylko Crossa czytałam trzy części lata temu i bardzo mi się podobało ale wtedy była faza na takie książki, teraz nie wiem czy będę czuć to samo

To się szybko czyta, to właściwie dwie książeczki w jednej

Zwierzątko


Nie wiem dlaczego, ale nadal tego nie przeczytałam...

Moja wypowiedź będzie dotyczyła części "Dotyku Crossa", którą aktualnie przeczytałam czyli jest to trochę ponad połowa książki. Na temat całej się wypowiadać nie będę, bo nie znam. Wydawało mi się, że tygodniowa przerwa z jedynie dorywczym czytaniem w bardzo ograniczonym czasie dobrze mi zrobiła, nabrałam do tej książki dystansu, przestałam cokolwiek od niej oczekiwać, a bohaterowie nawet zaczynali dawać się lubić, no cóż trochę się myliłam, a raczej pewien fragment sprawił, że ponownie zachciałam rzucić tą książkę w cholerę. Oj dawno żadna książka mnie tak bardzo od siebie nie odpychała. Nie uważam, że mnie całkiem pokonała, bo mam w planach ją doczytać do końca, ale chyba z dłuższą przerwą, najlepiej z inną lekturą, bo mój mózg z Crossem lekko sobie nie radzi...ale po kolei.
Ja i powieści, gdzie bohaterowie są obrzydliwie bogaci zdecydowanie się nie lubimy, więc i w przypadku Crossa ten przepych i podkreślanie na każdym kroku, że jestem nadziana mocno kół mnie w oczy, tak samo jak niestety większość nierealnych kontaktów na tle szef-podwładny oraz tych czysto koleżeńskich. Niestety widać, że Ci bohaterowie są do bólu nierealni i trudno mi uwierzyć w ich autentyczność. Po prostu nie istnieje. W fabule też mnie denerwuje ilość pozaczynanych i niepokończonych wątków jak np. ten ze szkołą walki Evy, był poruszany na początku, a później gdzieś sie zagubił, co niestety czyni bohaterów jeszcze bardziej papierowym.
Na początku zarówno Eva i Gideon do bólu mnie irytowali. Ona, której robiło się mokro i słabo na widok faceta, którego widziała trzy razy i to maksymalnie po kilkadziesiąt sekund( kiedy wyłożyła się przy bramkach(po raz pierwszy) i później scena w windzie (po raz drugi) oraz w biurze jej szefa(trzeci raz)), latająca za nim na miękkich nogach i on Pan Mroczna Tajemniczość na dwóch nogach, który potrafił nieznajomej kobiecie tak prosto oznajmić, że . Dopóki nie uswiadomiłam sobie, że ich role w powieści są jasno określone On jest , a Ona za przeproszeniem . Kiedy przestałam doszukiwać się jakiejkolwiek głębi w kreacji bohaterów oni naprawdę stali się znośni, nawet wyścigi pt. : kto więcej razy w danym rozdziale będzie przechodzić huśtawkę emocjonalną i rozdwojenie osobowości było do wytrzymania. Naprawdę, ale Eva, która z jednej strony na widok Crossa chciala rzucić się na niego i oznajmić: Pieprz mnie, a z drugiej uważała, że jej nie szanuję i uważa za , oraz Gideon, który próbował zarówno wejść w poważniejszy "związek" i być dobrym partnerem(a przynajmniej takie wrażenie sprawiać) jednocześnie traktując ją jako dziewczynę do przelecenia byli męczący. Aczkolwiek ich problemy ze sobą oraz to jak "w niepohamowanej rządy" oświadczają sobie, że chcą się ze sobą przespać tu i teraz z czasem zaczęły mnie bawić do błyskawicznego tępa w jakim cała akcja się rozgrywa też się przyzwyczaiłam i nie myślałam już "Jezu przystopujcie", kiedy raz po raz tarzali się po łóżku tudzież innej powierzchni nadającej się do tego typu czynności. Co prawda przez niektóre momenty zwłaszcza te, w których Eva szczytowała w orgazmie przeleciałam wzrokiem. (Swoją drogą to imię to chyba Day nadała jej z premedytacją ) To cała treść nie odrzucała mnie już tak bardzo jak na początku. Do pewnego momentu...wydaje mi się, że łatwo domyślicie się do którego.

Wyznanie Evy.
Zastanawiam się jak bardzo Eva musiała mieć zrytą psychikę, gdy z uporem maniaka tak bardzo łaknie seksu. A jedyne o czym myśli przez 80% dnia to pożądanie jakie ją zżera przez pewnego mężczyznę. I nie wiem jak wielką masochistką musi być żeby po naprawdę ciężkim wyznaniu, jedyne o czym mogła myśleć to o odrzuceniu przez Crossa. Nie ogarniam tej sceny, gdzie ona zauważyła jak mu pożądanie w oczach gaśnie więc się rozebrała i oznajmiła: Pożądaj mnie, bo bez tego nie wytrzymam", a później znowu robili to co Crossy lubią najbardziej. Brak mi słów po prostu...
Nie poznałam jeszcze sekretu Gideona, ale po jego koszmarach nocnych, miotaniu się, krzykach i obstawiam, ze również był w przeszłości gwałcony/ molestowany.. Mylę się? Spojler odnośnie podejrzeń mile widziany.
Wydaje mi się, że w większości udało mi się przekazać wszystko co sądzę aktualnie o "Dotyku Crossa" Day, jak widać nie polubiliśmy się, ale nienawiścią też do niej nie pałam, o dziwo po ścianach nie latała.

Dla mnie nierealne jest to, że kobita po rzuca się innemu do wyra już na początku znajomości.
Poza tym mam całkowicie takie same odczucia jak ty, Lizzy.
I nie wiem może ja stara jestem czy coś, albo jeszcze za młoda( w końcu Crossy i Greye zostały nazwane książkami dla kur domowych po 50 tce), ale mnie taka ilość seksu zwyczajnie nudzi. Możliwe, że gdyby te sceny były poprzeplatane jakąś sensowną i trzymającą się kupy fabułą to byłoby inaczej.

Lizzy pozamiatałaś
Erotyki to jednak chyba nie dla Cię

Chyba nie, choć wiecie te w japońskich opowiadaniach naprawdę mi się podobały, no ale cóż najwyraźniej nie byłam gotowa na tą amerykańską perełkę. Wbiła mnie za mocno w ziemię, aż mnie ta warstwa ziemi zadusiła Niemniej nie chcę się jeszcze żegnać z tym gatunkiem.

Lucyferowa to ja najwyraźniej w złej epoce się urodziłam skoro mnie to też odstrasza. No i tak, zgadzam się jak na książkę 400 stron to idzie się szybko zanudzić jak oni w kółko robią totalnie to samo i towarzyszą im w dużej mierze te same emocje.
A co do tych kur po 50-tce to mogę się zgodzić, w mojej pierwszej pracy przeważała ilość kobiet w takim wieku i one jedynie o czym mogły dyskutować żartem przy lince to jakiego który facet ma długiego. One to chyba lubią xD

Za słabo książka Cię zainteresowała, skoro zwracałaś uwagę na wady i w ogóle To, o czym wspominasz, nieco mnie irytowało, ale nie na tyle, aby mi przeszkadzało w czytaniu Tyle że gdyby trochę to i owo poprawić, mogłoby być lepiej, bardziej składniej.
Nie wszystkie autorki piszą tak, jak Day, ale ich jest bardzo dużo i niektóre z nich bywają jeszcze bardziej niekonsekwentne, generalnie ujmując. Dla porównania spróbuj na przykład Olivię Cunning.

wklejam swoją wypowiedź z 2016 roku...jak widać nie polubiłam Evy, ale tej jej zachowania były prawdopodobne z psychologicznego punktu widzenia. wiec sprawa nie jest oczywista! wydawałoby się, że ktoś może nie chcieć, a jednak głowa mówi coś innego.. co nie zmienia faktu, że Crossa Day nie lubię

No cóż ludzka psychika jest jak ocean - pełna tajemnic, że się posłużę parafrazą cytatu z Titanica
W sumie irracjonalny jest też syndrom sztokholmski, bo jak można się przywiązać /zakochać we własnym porywaczu a jednak coś takiego istnieje.
Jednakowoż Day jest dla mnie zbyt prymitywna tak samo jak AL James, z tym że Sylvia ma jakiś warsztat a James to grafomanka.

o tak syndrom sztokholmski nawet jeden romans, patrz Doskonałość McNaught, który kurcze UWIELBIAM!
a jeśli chodzi o Crossa i Greya to ja jestem inna, ale wolę Greya i mam w nosie styl pani James

A ja niestety jestem nazista pod tym względem i lubię jak coś ma ręce i nogi Ale sam pomysł z tym, że Greya niejako molestowała ta koleżanka matki to stary jak świat. Pamiętam że czytałam kiedyś romans historyczny właśnie z identycznym motywem, koleś był nieczułym skurczybykiem i za przeproszeniem dmuchał wszystko co ma puls i na drzewo nie ucieka, bo jak miał naście lat uwiodła go przyjaciółka matki. Chyba miał dwanaście o ile mnie pamięć nie myli.

Dziękuję za wyjaśnienie rewelo, aczkolwiek w dalszym ciągu w głowie mi się to nie mieści.
Jak już tu wspominałam wielokrotnie Grey'a nie znam i nie poznam, a Crossa poznałam i hmm... no nie mogę powiedzieć, że żałuję, ale zdecydowanie to nie mój poziom.
Kawo, wiem, że nie wszystkie dlatego gatunku z marszu nie skreślam. Okej zaraz sobie poszukam co nieco o twórczości pani Cunning.

Tylko, że Grey miał powody aby tak się zachowywać,

no ale jednak Cross mnie bardziej do siebie przekonał chociaż głównej bohaterki już kompletnie nie pamiętam jedna scena z drugiej części albo trzeciej z Gideonem mi się przypomina i tyle

A Cross jakieś miał czy on taki jest, bo jest? Taki ma charakter i styl życia? Czy coś mu się przydarzyło w przeszłości?

Przydarzyło mu się ale nie chcę skłamać więc napisze co mniej więcej pamiętam

może mnie ktoś sprostuje bo tylko pamiętam ten moment ale nie mam pewności co mu się tam dokładnie przydarzyło jak był młodszy

Również lubię jak coś ma ręce i nogi.


Jakoś nie mogę sobie tego przypomnieć. Pewnie coś tam było, że niby nie z sufitu, ale nie kojarzę, co i jak...

Skończyłam wczoraj "Mąż, którego nie znałam".

Według mnie takie trochę średnie to było. Niby historia miała jakiś potencjał i mogła być całkiem fajna, ale chyba autorka nie do końca sprostała zadaniu. Generalnie większość z tych 250 stron to był seks, albo myślenie o seksie. I mnóstwo razy powtarzane słowa . To były zdecydowanie najważniejsze słowa używane przez całą książkę.
Bohaterowie nawet fajni. Szczególnie męscy - Gerard i Rhys ( ), brat Isabel. Podobała mi się ich przemiana z niegrzecznych, rozpustnych chłopców w kochających i pewnych siebie mężczyzn. Co do Isabel mam mieszane uczucia. Z jednej strony pewna siebie i świadoma siebie kobieta (była kilka lat starsza od Gerarda), a z drugiej strony jednak niepewna i przez to irytująca (cały czas miała problem z tym, że jej mąż jest młodszy i ciągle widziała wiek jako przeszkodę dla ich związku).
Właściwie przez całą książkę niewiele się dzieje. Gdyby wyciąć sceny seksu, to niewiele treści by tutaj zostało A mogło być fajnie, bo między bohaterami czuć chemię i ich przekomarzania i rozmowy miały swój urok. Druga para, Rhys i Abigail też są fajni i mogło być ich trochę więcej.